Φυλακές ψυχών

Φυλακές ψυχών

"Το Δουβλίνο ΙΙ, στο IVΡάιχ"

Κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και αιτούντες άσυλο φτάνουν στην Ελλάδα, μία από τις κύριες πύλες εισόδου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πολλοί από αυτούς έχουν εγκαταλείψει τις χώρες τους εξαιτίας του πολέμου, της αστάθειας, των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή λόγω της μεγάλης φτώχειας. Οι περισσότεροι μετανάστες χωρίς έγγραφα που εισέρχονται στη χώρα από τα ανατολικά σύνορα κατάγονται από το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Σομαλία, την Παλαιστίνη και το Πακιστάν. Ανάμεσα σε αυτούς συγκαταλέγονται όλο και περισσότερο οικογένειες με παιδιά και ασυνόδευτοι ανήλικοι.

Ρεπορτάζ Όλη η Ελλάδα ένα κέντρο κράτησης

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ Ε.Ε.

"Όλη η Ελλάδα, ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης της Ευρώπης"

H ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΠΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΔΟΥΒΛΙΝΟ II. Ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ, ΕΓΚΛΩΒΙΖΕΙ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΕΙΣΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ, ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΜΕΤΑΒΟΥΝ ΣΕ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ Ε.Ε. ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΤΗΣ. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΠΛΕΟΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ. ΕΠΙΣΗΣ, Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΩΝ ΕΙΣΡΟΩΝ ΚΑΙ Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ, ΕΝΩ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ. 

ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αμέσως μετά την είσοδό τους στην Ελλάδα οι μετανάστες χωρίς έγγραφα και οι αιτούντες άσυλο υπόκεινται συστηματικά σε κράτηση. Οι νεοεισερχόμενοι μετανάστες φυλάσσονται σε κέντρα κράτησης που βρίσκονται κατά μήκος των ελληνοτουρκικών συνόρων ή σε άλλους χώρους κράτησης, όπως για παράδειγμα σε αστυνομικά

τμήματα. Σύμφωνα με το νόμο, μπορούν να βρίσκονται υπό κράτηση για μία χρονική περίοδο που μπορεί να φτάσει τους 6 μήνες. Οι περισσότεροι απελευθερώνονται μέσα σε μερικές εβδομάδες και τους δίνεται μία γραπτή ειδοποίηση να εγκαταλείψουν τη χώρα μέσα σε τριάντα μέρες.

Ο μη έλεγχος των κρατούμενων αλλοδαπών έχει ως αποτέλεσμα να μην λαμβάνονται υπόψη περιπτώσεις ατόμων αιτούντων άσυλο, θυμάτων κυκλωμάτων διακίνησης ανθρώπων, ακόμη και παιδιά. Ο μετανάστης μπορεί να κρατηθεί μόνο όταν η χώρα δεν μπορεί να τον απελάσει στην χώρα του, γιατί για παράδειγμα αυτή βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Απεναντίας, στην Ελλάδα η κράτηση συμβαίνει ανεξαρτήτως σκοπού ή λόγου. Ενώ οι συνθήκες κράτησης,  αντίκειται στους κανονισμούς καθώς δεν διατηρείται κανένα από τα ορισμένα κριτήρια.

Εκτός από τα κέντρα κράτησης, από τον Αύγουστο του 2012 και μετά, με το χρηματοδοτούμενο από την Ε.Ε. πρόγραμμα Ξένιος Ζευς και τα "στρατόπεδα συγκέντρωσης", τα δικαιώματα των μεταναστών καταπατούνται ακόμη περισσότερο.

Οι περισσότεροι από τους μετανάστες σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, επιθυμούν να συνεχίσουν το ταξίδι τους σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα αλλά «εγκλωβίζονται» στην Ελλάδα λόγω των ολοένα και αυστηρότερων συνοριακών ελέγχων. Η πλειονότητα βλέπουν την Ελλάδα σαν ένα ενδιάμεσο σταθμό είτε γιατί έχουν συγγενείς ή φίλους σε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα, είτε γιατί πιστεύουν ότι το αίτημα ασύλου τους θα έχει περισσότερες πιθανότητες να γίνει αποδεκτό εκεί. Στην Ελλάδα το ποσοστό παροχής ασύλου παραμένει εξαιρετικά χαμηλό σε πρώτο βαθμό, στο 0,04%.

Ως "πύλη" προς την Ευρώπη η Ελλάδα δέχεται το 90% περίπου της εισόδου μεταναστών στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ για τους περισσότερους η Ελλάδα δεν είναι χώρα προορισμού για την πλειονότητά τους. Ωστόσο, έχει μια ιδιαίτερη σημασία το ότι από τις Βαλκανικές χώρες της Ε.Ε. δεν επιλέγεται ως χώρα διέλευσης η Βουλγαρία, αλλά η Ελλάδα της βαθιάς κρίσης, ούτε επιλέγεται ως χώρα προσωρινής παραμονής η Τουρκία που έχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και δυνατότητες απασχόλησης έστω και μη νόμιμης. Αυτό που τη διαφοροποιεί είναι το σκληρό νόμισμα, το Ευρώ, το οποίο εξασφαλίζει σε αυτούς και τις οικογένειες τους, οι οποίες ενδεχόμενος παραμένουν ακόμη στην πατρίδα τους, πολλαπλάσια αξία.

Το φαινόμενο των «BoatPeople», των διψασμένων και πεινασμένων προσφύγων και μεταναστών κατά τη θανάσιμη μετάβασή τους μέσα σε μικρές βάρκες μέσω της Μεσογείου ή του Ατλαντικού προς τις ακτές της ΕΕ, είναι στην ουσία καινούργιο και αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν πεθάνει κατά τη διάρκεια αυτών των μετακινήσεων και κάθε νεκρός είναι ντροπή και στίγμα για τον ανθρώπινο πολιτισμό. Γιατί θεωρητικά, αν επρόκειτο για τη διάσωση αυτών των ανθρώπων, κάθε βάρκα μπορεί να εντοπιστεί πολύ εύκολα μέσω δορυφόρων. Πολιτικές δυνάμεις διάσωσης ή ψαροκάικα θα μπορούσαν να παραλάβουν αυτούς τους ανθρώπους και να τους μεταφέρουν στο αμέσως επόμενο λιμάνι –όπως απαιτεί το διεθνές δίκαιο και το ανθρώπινο καθήκον. Αν οι άνθρωποι και κυρίως αυτοί που σπεύδουν προς βοήθεια δεν ποινικοποιούνταν, τότε το φαινόμενο των μικρών ευάλωτων στη θάλασσα πλοιαρίων θα αποτελούσε παρελθόν. Όπως και κατά τη περίοδο των σχετικά ανοιχτών συνόρων, θα μπορούσαν οι μετανάστες –στο βαθμό που θα τους ήταν δυνατό- να αγοράσουν ένα εισιτήριο και να ταξιδέψουν ασφαλείς μ’ ένα πλοίο ή με αεροπλάνο. Αντιθέτως, μέσω της ποινικοποίησης οι άνθρωποι σπρώχνονται στην αγκαλιά των εγκληματιών θέτοντας τη ζωή τους σε κίνδυνο.

Τα παρακάτω στοιχεία είναι ενδεικτικά: Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Fortress Europe, μιας ΜΚΟ στη Ρώμη, εξαιτίας των μετακινήσεων και των μέτρων απέλασης της ΕΕ, απ’ το 1988 έως το 2007 πέθαναν 11.098 πρόσφυγες, κυρίως στη Μεσόγειο και τον Ατλαντικό, καθώς επίσης στο Αιγαίο Πέλαγος και στα χερσαία σύνορα. Τα τελευταία χρόνια οι νεκροί αυξάνονται θεαματικά. Σύμφωνα με νέα στοιχεία για το έτος 2011, ο ίδιος ο εκτελεστικός διευθυντής της FRONTEX, IlkkaLaitinen, φέρεται να δήλωσε στην ιστοσελίδα « euobserver» ότι το 2011 στη διάρκεια επιχειρήσεων συνοριοφύλαξης στα θαλάσσια σύνορα της ΕΕ στη Μεσόγειο, σώθηκε μόλις το 38% όσων προσφύγων και μεταναστών εντοπίστηκαν να θαλασσοπνίγονται, συνολικά 23.000 σε 247 ξεχωριστές περιπτώσεις εντοπισμού. Εδώ γίνεται λόγος για 50.000 περίπου νεκρούς πρόσφυγες κατ’ έτος, μόνο στη Μεσόγειο, χώρια όσοι προσπαθούν να περάσουν με σαπάκια, βυθίζονται και δεν γίνονται καν αντιληπτοί απ’ τις αρχές. Το νούμερο είναι συγκλονιστικό δεδομένου ότι μια προηγούμενη καταγραφή νεκρών μεταναστών στη Μεσόγειο για το 2011 της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR), τους ανέβαζε σε κάτι παραπάνω από 1.500.

Η καταστροφή που προκαλείται εδώ, λαμβάνεται ως αφορμή απ’ την ΕΕ, ώστε να γίνει ένα είδος άσκησης για προστασία από καταστροφές, η οποία αποκρυσταλλώνεται ως μια νέα αντίληψη περί ασφάλειας για την εσωτερική τάξη του «φρούριο Ευρώπη»: Ένα κράμα στρατιωτικού ξεκαθαρίσματος και άμυνας, μεταφορά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και μιας διαρκούς αστυνομικής διαχείρισης οδήγησε έτσι στην ίδρυση του «Ευρωπαϊκού Πρακτορείου για την επιχειρησιακή Συνεργασία στα Εξωτερικά Σύνορα» (FRONTEX).

FRONTEX: ΤΗΣ ΕΕ Ο ΦΡΟΥΡΟΣ…

Ο FRONTEX απ’ την ίδρυσή του είχε μια διαρκή παρουσία στην ελληνική επικράτεια με περιπολίες στο Αιγαίο. Το Δεκέμβρη του 2010 ψηφίζεται με συνοπτικές διαδικασίες απ’ το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ, η συμφωνία για την εγκατάσταση στην Ελλάδα του Επιχειρησιακού Γραφείου του FRONTEX (ΕΓF) στον Πειραιά. Πρόκειται για μια κατάπτυστη συμφωνία αντίστοιχη μ’ αυτές που έχουν υπογραφεί για τις αμερικάνικες βάσεις. Η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη» σε ανακοίνωσή της τόνιζε μεταξύ άλλων:

«Η συμφωνία που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ. είναι ένα απαράδεκτο κείμενο που δίνει δικαίωμα στο επιχειρησιακό γραφείο του FRONTEX, που ήδη έχει εγκατασταθεί από 1η Οκτώβρη 2010 στον Πύργο του Λιμενικού Σώματος στον Πειραιά, να λειτουργεί ως κράτος εν κράτει, με τα προνόμια και τις ασυλίες που έχουν οι διπλωματικές αποστολές. Συγκεκριμένα:

Οι εγκαταστάσεις που παραχωρήθηκαν και μάλιστα δωρεάν, με τα χρήματα του ελληνικού λαού για τη λειτουργία των γραφείων του ΕΓF θα είναι απροσπέλαστες για τις ελληνικές αρχές και θα εξαιρούνται από οποιαδήποτε έρευνα, επίταξη, κατάσχεση και απαλλοτρίωση, ενώ τα περιουσιακά στοιχεία του, δεν θα μπορούν να δεσμευθούν παρά μόνο μετά από εξουσιοδότηση του Δικαστηρίου της ΕΕ!

Την αποκλειστική ευθύνη για την ασφάλεια και τη «διατήρηση της τάξης», θα έχει το ίδιο το ΕΓF, με το δικό του προσωπικό ασφάλειας, που θα μπορεί να αρνηθεί την πρόσβαση στις εγκαταστάσεις του και να εγκαταστήσει και λειτουργεί τα δικά του συστήματα ασφάλειας. Οι ελληνικές αρχές θα έχουν αρμοδιότητα μόνο έξω από το ΕΓF και τον προαύλιο χώρο!

Τα πλωτά σκάφη και τα αεροπλάνα που θα χρησιμοποιεί ο FRONTEX θα ελλιμενίζονται και προσγειώνονται χωρίς να πληρώνουν τα σχετικά τέλη. Τα καύσιμα, λιπαντικά, ανταλλακτικά κλπ. θα απαλλάσσονται από ΦΠΑ!

Το ξένο προσωπικό του ΕΓF θα έχει τα προνόμια και τις ασυλίες που έχουν οι ξένες διπλωματικές αποστολές, ενώ το πρώτο 12μηνο από την εγκατάστασή τους θα μπορούν να αγοράζουν είδη οικιακής χρήσης χωρίς ΦΠΑ!

Οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει κατά την εφαρμογή της συμφωνίας δεν θα λύνεται από τα ελληνικά δικαστήρια, αλλά αρχικά θα παραπέμπεται σε κάποια ειδική επιτροπή που θα ορίζουν τα δύο μέρη (Ελλάδα και FRONTEX) και, σε περίπτωση αδυναμίας επίλυσής του, θα παραπέμπεται στο Δικαστήριο της ΕΕ. Δηλαδή παραχωρείται καθαρά καθεστώς ετεροδικίας στο ΕΓF και το αλλοδαπό προσωπικό του, όπως ήδη ανάλογα ισχύει με το προσωπικό των Αμερικανών και ΝΑΤΟικών φονιάδων των λαών που βρίσκονται στη χώρα μας!».

Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα της ΕΕ η οποία με αίτηση της ελληνικής κυβέρνησης κάλεσε τις Ομάδες Ταχείας Συνοριακής Επέμβασης, οι οποίες εγκαταστάθηκαν στον Έβρο, συνολικά 175 αξιωματικοί. Αυτοί περιπολούν, ελέγχουν, ανακρίνουν τους συλληφθέντες πρόσφυγες για να διακριβώσουν την εθνικότητά τους. Στη πραγματικότητα, να πιστοποιήσουν ότι δεν προέρχονται από χώρες – εμπόλεμες ζώνες, άρα δεν δικαιούνται πολιτικού ασύλου ή κάποια άλλη μορφή διεθνούς προστασίας. Ο συλλήψεις αυτές δεν λύνουν κανένα λαϊκό ή «ανθρωπιστικό» πρόβλημα, αντίθετα τα συντηρούν, καθώς οι πρόσφυγες εγκλωβίζονται στην Ελλάδα, ελέω των σχετικών Κανονισμών της ΕΕ («Δουβλίνο») που τους απαγορεύουν να ταξιδέψουν αλλού στην ΕΕ.

ΆΣΥΛΟ ΚΑΙ ΔΟΥΒΛΙΝΟ ΙΙ

Ο προσδιορισμός του μετανάστη ως πρόσφυγα γίνεται από το Υπουργείο Εσωτερικών της Ελλάδος μέσω της Επιτροπής Ασύλου. Η αίτηση για άσυλο γίνεται από τον ίδιο τον μετανάστη ενώπιον των αστυνομικών αρχών ή τα τμήματα Διεύθυνσης Αλλοδαπών στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη. Η εξέταση του ασύλου γίνεται με προσωπική συνέντευξη από εξειδικευμένο αστυνομικό και διερμηνέα. Ο αιτών άσυλο μπορεί κατά την διαδικασία συνέντευξης να έχει παράσταση από δικηγόρο εάν το επιθυμεί ( όχι πάντα όμως…). Από την στιγμή που ένας μετανάστης αιτείται άσυλο δεν μπορεί να φύγει από την χώρα. Υπεύθυνο για την στέγαση των αιτούντων ασύλου στην Ελλάδα είναι το Υπουργείο Υγείας.

Εκτός από το απειροελάχιστο ποσοστό έγκρισης των αιτήσεων ασύλου, οι μετανάστες στην Ελλάδα έχουν να αντιμετωπίσουν και το ζήτημα της ιθαγένειας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα- πέρα από την μειωμένη όρκιση μεταναστών ως Έλληνες- αποτελεί και η προ μηνός απόφαση αναστολής των διαδικασιών για τη χορήγηση Ελληνικής ιθαγένειας. Σύμφωνα με εγκύκλιο του αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών Χαράλαμπου Αθανασίου οι διαδικασίες για τη χορήγηση της ελληνικής ιθαγένειας «εν όψει προσεχούς δημοσιεύσεως της αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας» με την οποία κρίθηκαν ως αντισυνταγματικές ορισμένες διατάξεις του «νόμου Ραγκούση».

Με σχετική εγκύκλιο ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών καλεί συγκεκριμένα τις αρμόδιες υπηρεσίες να μην δέχονται νέα αιτήματα, να μην εξετάζουν τους φακέλους και να μη ορκίζουν αλλοδαπούς που ζητούν ή έχουν ήδη ζητήσει να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια.

Η σχετική απόφαση πάρθηκε μετά από εντολή του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά προς το υπουργείο Εσωτερικών για προώθηση «εντός μίας εβδομάδας» από την γνωστοποίηση της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, νέων νομοθετικών ρυθμίσεων για την ιθαγένεια.

Το ζήτημα όμως του ασύλου και ο κεντρικός σχεδιασμός για την μεταναστευτική πολιτική όπως είπαμε, καθορίζεται από τον κανονισμό «Δουβλίνο ΙΙ».

Ο Κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ, αποτελεί νόμο της ΕΕ για να προσδιορίζεται ποιο κράτος-μέλος είναι υπεύθυνο να αποφασίσει επί ενός αιτήματος ασύλου που κατατίθεται μέσα στην ΕΕ και συνήθως προβλέπει ότι οι αιτούντες άσυλο πρέπει να επιστρέφονται στην πρώτη χώρα στην οποία εισήλθαν κατά την άφιξή τους στην ΕΕ. Τα άτομα που μετάγονται σύμφωνα με το σύστημα Δουβλίνο ΙΙ έρχονται αντιμέτωπα με αναρίθμητους κινδύνους για τα ανθρώπινα δικαιώματά τους στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένου του πιο μεγάλου κινδύνου, αυτού της επαναπροώθησης, μέσω των ανεπαρκειών του συστήματος ασύλου τόσο σε διαδικαστικό όσο και σε ουσιαστικό επίπεδο. Η έκθεση αυτή ρίχνει φως στις ανεπάρκειες αυτές, οι οποίες είναι: δυσκολίες στην πρόσβαση στο σύστημα ασύλου και στην κατάθεση του αιτήματος, ανεπαρκής εξέταση των αιτημάτων για χορήγηση ασύλου, έλλειψη των διαδικαστικών εγγυήσεων που απαιτούνται από το διεθνές δίκαιο για την εξασφάλιση της σωστής αναγνώρισης εκείνων που χρειάζονται διεθνή προστασία και την αποτροπή της  παραβίασης της αρχής της μη επαναπροώθησης. Αυτές οι ανεπάρκειες  στη διαδικασία περιλαμβάνουν την κατάργηση της αποτελεσματικής προσφυγής, καθώς και την ελλιπή νομική συνδρομή, διερμηνεία και παροχή πληροφοριών για τη διαδικασία ασύλου. Επιπρόσθετα σε αυτές τις συστημικές ανεπάρκειες, οι απελάσεις προς την Τουρκία, μεταξύ άλλων και αιτούντων άσυλο, δημιουργούν νέους κινδύνους για έμμεση ή αλυσιδωτή επαναπροώθηση. Επιπλέον στη συντριπτική τους πλειονότητα οι αιτούντες άσυλο, οι οποίοι μετάγονται βάσει του Κανονισμού του Δουβλίνου, αυτομάτως με την άφιξή τους στην Ελλάδα τίθενται υπό κράτηση σε ανεπαρκείς συνθήκες κράτησης στο αεροδρόμιο. Οι συνθήκες υποδοχής σε άλλες περιοχές της χώρας υπολείπονται κατά πολύ των αναγκαίων προτύπων και δεν καλύπτονται τα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα.

ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ

Αμέσως μετά την είσοδο των μεταναστών στα Ελληνικά εδάφη και αφότου « συλληφθούν» από τις αρχές, οδηγούνται σε συγκεκριμένες εγκαταστάσεις υπό το καθεστώς της κράτησης.

Μια έκθεση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, καταγράφει τις συνθήκες διαβίωσης στα τρία κέντρα κράτησης ( Έβρος, Λέσβος, Ροδόπη), όπου οι ΓΧΣ υλοποίησαν την παρέμβασή τους και παρουσιάζει στοιχεία από τις συνεδρίες συμβουλευτικής καθώς και από προσωπικές μαρτυρίες των μεταναστών. Η αναφορά καταδεικνύει ότι ο εγκλεισμός μπορεί να επιδεινώσει τα ήδη υπάρχοντα συμπτώματα, να συμβάλλει στη δημιουργία νέων τραυμάτων και να επιβαρύνει την ψυχική κατάσταση των μεταναστών.

Οι μετανάστες και αιτούντες άσυλο που φτάνουν στην Ελλάδα συχνά έχουν βιώσει τραυματικά γεγονότα. Περίπου το ένα τρίτο (1/3) των ασθενών των ΓXΣανέφερε ότι έχει πέσει θύμα ή έχει γίνει μάρτυρας περιστατικών βίας, όπως επιθέσεις από ένοπλες ομάδες, βομβαρδισμούς, ξυλοδαρμούς ή άλλες μορφές βίας στη χώρα καταγωγής τους. Οι ψυχολόγοι των ΓΧΣ διαπίστωσαν συμπτώματα μετατραυματικής διαταραχής άγχους (PTSD) στο 9,5% των ασθενών. Επιπλέον, 15% των ασθενών εξέφρασαν αγωνία και ανησυχία για τα μέλη της οικογένειας τους που άφησαν πίσω.

Ωστόσο o εγκλεισμός ήταν η σημαντικότερη αιτία άγχους και απογοήτευσης για την πλειονότητα των μεταναστών. Για τους περισσότερους η κράτηση είναι μια οδυνηρή και απάνθρωπη εμπειρία. Από το σύνολο των 305 ασθενών που είδαν οι ψυχολόγοι των ΓΧΣ σε συνεδρίες, το 39% παρουσίασε συμπτώματα αγχώδους διαταραχής, όπως μόνιμη αγωνία, φόβο, πανικό, ανησυχία, ενώ το 31% παρουσίασε συμπτώματα κατάθλιψης, όπως θλίψη, απώλεια ενδιαφέροντος, σκέψεις θανάτου. Τρία τοις εκατό (3%) των ασθενών των ΓΧΣ έκαναν απόπειρα αυτοκτονίας ή προσπάθησαν να αυτοτραυματιστούν είτε εξαιτίας του οδυνηρού εγκλεισμού είτε ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μακρά διάρκεια κράτησής τους.

Οι συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα κράτησης για τους μετανάστες δεν ανταποκρίνονται στa εθνικά και διεθνή πρότυπα. Συχνά χρησιμοποιούνται ακατάλληλα κτίρια για την κράτηση των μεταναστών, όπως στις

περιπτώσεις των κέντρων κράτησης της Παγανής (Λέσβος) ή της Βέννας (Ροδόπη). Ο συνωστισμός αποτελεί μόνιμο πρόβλημα σε κάποιους από αυτούς τους χώρους, ενώ οι συνθήκες υγιεινής είναι συνήθως πολύ άσχημες, γεγονός που μπορεί να συμβάλει στη διάδοση ασθενειών, όπως δερματικών μολύνσεων (πχ. ψώρα) ή ιογενών λοιμώξεων (πχ. ιλαρά).

Ο περιορισμένος προαυλισμός αποτελεί επίσης σημαντικό πρόβλημα για τους μετανάστες. Στα κέντρα κράτησης που δραστηριοποιούνταν οι ΓΧΣ, οι οικογένειες δεν έμεναν μαζί και η περιορισμένη δυνατότητα επικοινωνίας ενίσχυε τα αισθήματα ανασφάλειας και αγωνίας. Οιασθενείς είχαν, επίσης, εκφράσει παράπονα στις ομάδες της οργάνωσης για εξευτελιστική συμπεριφορά από την αστυνομία και άλλα μέλη του προσωπικού των κέντρων κράτησης.

Στα κέντρα κράτησης δεν υπάρχει πρόβλεψη για την κάλυψη των αναγκών ευάλωτων ομάδων (ασυνόδευτοι ανήλικοι, νήπια, έγκυες γυναίκες και άτομα με ειδικές ανάγκες), ενώ απουσιάζει υποστηρικτικό προσωπικό και διερμηνείς. Ταυτόχρονα οι μετανάστες και οι αιτούντες άσυλο δεν έχουν επαρκή πληροφόρηση για τη νομική τους κατάσταση και το σύστημα κράτησης, ενώ λόγω της απουσίας νομικής συμβουλευτικής και διερμηνείας, είναι

εξαιρετικά δύσκολή η αναγνώριση όσων χρήζουν ανάγκης διεθνούς προστασίας με αποτέλεσμα να μη λαμβάνουν καμία υποστήριξη.

Οι μετανάστες εξέφραζαν συχνά παράπονα στις ομάδες των ΓΧΣ για την ανεπαρκή ιατρική φροντίδα και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν στην επικοινωνία με τους γιατρούς. Λόγοι για τα κενά στην ιατρική φροντίδα αποτελούσαν ο ανεπαρκής αριθμός του ιατρικού προσωπικού, η απουσία υπηρεσιών διερμηνείας και η έλλειψη μιας συγκεκριμένης διαδικασίας για τον ιατρικό έλεγχο και την παρακολούθηση των νεοεισερχόμενων μεταναστών. Επιπλέον πέραν των υπηρεσιών ψυχολογικής υποστήριξης που προσέφεραν οι ΓΧΣ απουσίαζε η παροχή οποιασδήποτε άλλης σχετικής βοήθειας.

Ο ΞΕΝΙΟΣ ΖΕΥΣ…

Εκτός από τα κέντρα κράτησης κατά την εισαγωγή των μεταναστών στη χώρα μας, εδώ και τέσσερις περίπου μήνες, η Κυβέρνηση Σαμαρά, προχώρησε στο εκτρωματικό σχέδιο «Ξένιος Ζευς». Τα αποτελέσματα του «έννομου» ρατσιστικού Προγκρόμ, αποδεικνύουν ξεκάθαρα πως οι μετανάστες στην Ελλάδα δεν είναι ούτε παράτυποι, ούτε παράνομοι και φυσικά ούτε «λαθραίοι».

Τα αποτελέσματα που έχουν σημειωθεί στο ευρύτερο κέντρο της Αθήνας αλλά και στην περιοχή του Έβρου.

Ειδικότερα στην Αττική, μέχρι στιγμής, από τους αστυνομικούς ελέγχους:

- προσήχθησαν 58.293 αλλοδαποί

συνελήφθησαν 4.092 αλλοδαποί, γιατί δεν πληρούσαν τις νόμιμες προϋποθέσεις παραμονής στη χώρα

- συνελήφθησαν 36 άτομα (αλλοδαποί και Έλληνες) για παράνομη οπλοκατοχή, κατοχή ναρκωτικών ουσιών, διακίνηση μη νόμιμων μεταναστών, παροχή καταλύματος σε μεγάλο αριθμό ατόμων και διευκόλυνση της παραμονής τους, κατοχή λαθραίων τσιγάρων, παραεμπόριο, παρακώλυση κυκλοφορίας οχημάτων σε φωτεινούς σηματοδότες, καταδιωκτικά έγγραφα καθώς και για πολεοδομικές παραβάσεις και διενεργήθηκαν 478 έρευνες σε σπίτια, παρουσία εισαγγελικών λειτουργών.

Από την Οικονομική Αστυνομία:

- ελέγχθηκαν 198 καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, εμπορικά και παροχής υπηρεσιών

- βεβαιώθηκαν 90 φορολογικές παραβάσεις

- συνελήφθησαν 14 άτομα (αλλοδαποί και Έλληνες)

- κατασχέθηκαν έξι ταμειακές μηχανές

- εντοπίστηκαν εννέα αποθήκες και λοιποί χώροι με πάνω από τρία εκατομμύρια είδη παραεμπορίου και λαθραία προϊόντα και εντοπίστηκαν τρία παράνομα «μίνι καζίνο», ενώ συνελήφθησαν 13 άτομα (υπεύθυνοι και παίκτες) και κατασχέθηκαν, μεταξύ άλλων, συνολικά 50 ηλεκτρονικά παιγνιομηχανήματα «Φρουτάκια», μία τηλεόραση και μία κάμερα κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης, δύο ηλεκτρονικές «ρουλέτες» και τέσσερις επιτραπέζιες, 28 Η/Υ, οκτώ τραπέζια για διενέργεια απαγορευμένων παιγνίων, 11 κάμερες με χειριστήριο και ηλεκτρονικό καταγραφέα, καθώς και 27 συσκευές δικτύου και 1.390 ευρώ.

Επιπλέον:
- από τις αρχές της επιχείρησης, συνολικά 4.971 αλλοδαποί διαφόρων υπηκοοτήτων επέστρεψαν στις χώρες καταγωγής τους, μέσα από διαδικασίες που χειρίστηκε αυτοτελώς η Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής ή σε συνεργασία με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (Δ.Ο.Μ)

- ελέγχθηκαν 85 οίκοι ανοχής, δύο ξενοδοχεία, ένα κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος και συνελήφθησαν 189 άτομα (αλλοδαποί και Έλληνες) για παραβάσεις περί ηθών κ.ά.., ενώ κινήθηκε η διαδικασία διοικητικής απέλασης για 91 από τα άτομα αυτά (αλλοδαπές)

- προσήχθησαν από υπαίθριους χώρους 1.794 εκδιδόμενες γυναίκες (αλλοδαπές και Ελληνίδες), εις βάρος των οποίων υποβλήθηκαν ισάριθμες μηνύσεις (Από αυτές 10 βρέθηκαν θετικές στο ιό HIV)
- στην περιοχή του Έβρου έχει μειωθεί κατακόρυφα σε ποσοστό που αγγίζει το 95 % η εισροή των παρανόμων μεταναστών, καθώς το ίδιο χρονικό διάστημα έχουν συλληφθεί 1.501 αλλοδαποί, έναντι 28.656 το αντίστοιχο διάστημα του 2011.

ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

Ως συνέχεια του ρατσιστικού και ξενοφοβικού παραληρήματος των τελευταίων μνημονιακών Κυβερνήσεων, ήρθε το κονδύλιο ύψους 240 εκατομμυρίων ευρώ από την ΕΕ, ( την ίδια ώρα που κλείνουν σχολεία, νοσοκομεία κλπ) για την δημιουργία 30 στρατοπέδων συγκέντρωσης σε 10 περιφέρειες της ηπειρωτικής Ελλάδας σε ανενεργά στρατιωτικά στρατόπεδα. Στα στρατόπεδα αυτά ήδη φυλακίζονται μαζικά μετανάστες που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων του σχεδίου «Ξένιος Ζευς». Στα στρατόπεδα αυτά, ανά χιλιάδα έγκλειστων  αντιστοιχούν 450 σεκιουριτάδες ιδιωτικών εταιριών ανθρωποφυλάκων. Εκεί κρατούνται για 18 μήνες κάτω από απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης μέχρι να απελαθούν.

Το βασικό επιχείρημα στο οποίο στηρίχτηκε η δημιουργία των στρατοπέδων είναι ότι οι μετανάστες αποτελούν μια υγειονομική βόμβα για την ελληνική κοινωνία.

Σύμφωνα όμως με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), τα στοιχεία έρχονται να διαψεύσουν τα περί υγειονομικής βόμβας και την ρητορική του τότε Υπουργού Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου περί ελονοσίας, φυματίωσης,  HIVκαι άλλων.

Η ελονοσία καταρχάς, δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο, αλλά από τα κουνούπια στους ανθρώπους. Το 2011 προσβλήθηκαν μόλις 27 Έλληνες και 25 μετανάστες στην περιοχή του Ευρώτα Λακωνίας και 6 ακόμη αδιευκρίνιστα κρούσματα.

Επίσης σύμφωνα πάλι με σχετική έκθεση του ΚΕΕΛΠΝΟ “το χρονικό διάστημα 2004-2010 παρατηρείται προοδευτική μείωση των δηλούμενων κρουσμάτων φυματίωσης”, από 761 το 2004 σε 490 το 2010. Η εικόνα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, όπως καταγράφεται από τον αρμόδιο φορέα αναφοράς, ECDC σε έκθεση για τη φυματίωση διαμορφώνεται από στοιχεία βάσει των οποίων στους 100.000 πολίτες σημειώνονται μόλις 3,1 κρούσματα στην Ελλάδα, ενώ στη Γερμανία 4,3. Για τους ισχυρισμούς πως «προσβάλλονται μόνο οι ξένοι από ασθένειες που είχαν εξαφανιστεί από την Ελλάδα» αξίζει να αναφερθεί ότι: To 2008, υπήρχαν 669 κρούσματα φυματίωσης, από τους ασθενείς αυτούς οι 414 ήταν Έλληνες και οι 250 ξένοι, το 2009 υπήρχαν 595 κρούσματα, εκ των οποίων μόνο 258 κρούσματα σε αλλοδαπούς και, τέλος, το 2010 τα κρούσματα μειώθηκαν στα 490, με 261 Έλληνες και 229 αλλοδαπούς. Στατιστικά λοιπόν η φυματίωση στην πραγματικότητα μειώνεται.

Όσον αφορά τον ιό HIV το ΚΕΕΛΠΝΟ επιβεβαιώνει πως το 2011 σημειώνεται αύξηση, η οποία αποδίδεται ωστόσο στα άτομα που κάνουν ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών. Το 2011, οι οροθετικοί άνδρες στην Ελλάδα ήταν 771 και οι γυναίκες 121 και στους ήδη υπάρχοντες φορείς του AIDS προστέθηκαν 67 άνδρες και 16 γυναίκες. Γενικότερα το 60 % των μεταναστών που έρχονται υγιείς στην Ελλάδα καταλήγουν να νοσούν μέσα στα “κέντρα υποδοχής”!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα των αποτελεσμάτων που έχει επιφέρει η δημιουργία των στρατοπέδων συγκέντρωσης  αποτελούν οι αλλεπάλληλες « εξεγέρσεις» των Μεταναστών, όπως προ εβδομάδων στη Κομοτηνή ή στον Έβρο, με την αντιμετώπιση του κράτους να είναι αστραπιαία και αμείλικτη, χρησιμοποιώντας αστυνομική αυθαίρετη βία, δακρυγόνα και πυροβολισμούς εκφοβισμού.

Σημαντικό στοιχείο κατά των στρατοπέδων αποτελεί και η πρόσφατη έκθεση του τμήματος του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που χαρακτηρίζει τις συνθήκες κράτησης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης απάνθρωπες!

Συγκεκριμένα ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών Φρανσουά Κρεπό, ο οποίος επισκέφθηκε 11 κέντρα κράτησης, επιρρίπτει βαρύτατες ευθύνες στην ελληνική κυβέρνηση. Ο Κρεπό, κάνει λόγο για απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα αυτά, ενώ χαρακτηρίζει απάνθρωπη τη στέρηση ελευθερίας για ανθρώπους που δεν έχουν διαπράξει αδικήματα.

Προσθέτει, πάντως, ότι για τους μετανάστες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα βαρύτατες ευθύνες έχει και η Ευρωπαϊκή Ένωση, για το γεγονός ότι, αν και δεν μπορούν να επιστρέψουν στη χώρα προέλευσής τους, δεν επιτρέπεται να μεταβαίνουν σε ευρωπαϊκές χώρες.

Αναφέρει χαρακτηριστικά στο πλαίσιο της δωδεκάμηνης έρευνάς του για τη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε., η οποία τον έχει ήδη οδηγήσει στις Βρυξέλλες, την Τυνησία, την Τουρκία και την Ιταλία: «Καθώς ο μεγάλος αριθμός των παράτυπων μεταναστών που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα είναι κυρίως το αποτέλεσμα των πολιτικών και πρακτικών της ΕΕ, υπάρχει έντονη ανάγκη για αλληλεγγύη και καταμερισμό ευθυνών στην Ε.Ε. για τον πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων αυτών των μεταναστών».

Ωστόσο, πρόσθεσε, «ενώ ο ρόλος της Ε.Ε. στη διαχείριση της ροής των μεταναστών είναι κρίσιμος, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει επίσης να υιοθετήσει και να εφαρμόσει μια συνολική πολιτική μετανάστευσης που θα έχει ως πλαίσιο τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών».

Ο κ. Κρεπό επέστησε ιδιαίτερη προσοχή στη νέα πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης όσον αφορά τη συστηματική κράτηση όλων όσοι εντοπίζονται να εισέρχονται παράνομα στο ελληνικό έδαφος, συμπεριλαμβανομένων των ασυνόδευτων παιδιών και οικογενειών. «Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν φαίνεται να υπάρχει μια σαφής, συνεκτική πολιτική στρατηγική για το τι θα γίνει με τους παράτυπους μετανάστες που δεν είναι ξεκάθαρα και εύκολα απελάσιμοι», επισήμανε ο εμπειρογνώμονας για τα δικαιώματα.

Ασυνόδευτα παιδιά ή παιδιά μετανάστες που έχουν χωριστεί από τους γονείς  συχνά απελευθερώνονται χωρίς κανένα ειδικό καθεστώς και χωρίς τον ορισμό ενός κηδεμόνα, αν και ο εισαγγελέας οφείλει να διορίσει κηδεμόνες για όλα τα ασυνόδευτα παιδιά. Συνάντησα παιδιά μετανάστες που ζουν σε εγκαταλειμμένα κτίρια ή κάτω από γέφυρες, χωρίς καμία θεσμική στήριξη, με την εξαίρεση κάποιων οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, τόνισε ο κ. Κρεπό.

«Η πολιτική που αφήνει τα άτομα σε μια κατάσταση νομικής αφάνειας είναι αντίθετη προς το πλαίσιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μια κατάσταση στην οποία είναι αδύνατον για κάποιον να οικοδομήσει ένα οποιοδήποτε μέλλον και ζει μόνο το σήμερα, σε μια κατάσταση πρόσκαιρης επιβίωσης, με τον συνεχή φόβο της σύλληψης, κράτησης και απέλασης», υπογράμμισε.

Ο εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ τόνισε επίσης: «Ανησυχώ ωστόσο από την έλλειψη του κατάλληλου προσωπικού και προϋπολογισμού των δύο αυτών υπηρεσιών και καλώ την ελληνική κυβέρνηση και την Ε.Ε. να συνεργαστούν για να εξασφαλίσουν την ταχεία λειτουργία τους».

Κατά τη διάρκεια της 9ήμερης επίσκεψής του, ο εμπειρογνώμονας επισκέφτηκε την Αθήνα, την περιοχή του Έβρου στα σύνορα με την Τουρκία, τη Λέσβο και την Πάτρα. Συναντήθηκε με εκπροσώπους της κυβέρνησης, οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, διεθνείς οργανισμούς, την αντιπροσωπεία της ΕΕ στην Ελλάδα, όπως επίσης και με τους ίδιους τους μετανάστες, και σε κέντρα κράτησης.

Η έρευνα που ξεκίνησε από τον ειδικό εισηγητή του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των μεταναστών θα καταλήξει σε μια ειδική έκθεση που θα παρουσιαστεί στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τον Ιούνιο του 2013.

Κραυγαλέο παράδειγμα αποτελεί η πρόσφατη είδηση, για την Σύλληψη παράτυπου, Σουδανού πριν δυόμισι μήνες στην Αθήνα, που είναι σχεδόν 20 χρόνια στη χώρα, την ώρα που ψώνιζε στο σούπερ μάρκετ. Σπίτι είχε μείνει η πεντάχρονη κόρη του, γεννημένη στην Ελλάδα, με την οποία κατοικούσε (η μητέρα τους είχε αφήσει όταν η κόρη ήταν 6 μηνών). Ο Σουδανός κατά τη σύλληψή του, αλλά και αργότερα, εκλιπαρούσε να πάει κάποιος στο σπίτι και να φροντίσει το κορίτσι, πλην όμως κανείς δεν ενδιαφέρθηκε… Η τύχη του παιδιού αγνοείται δυόμισι μήνες μετά. Εκείνος είναι υπό κράτηση, προς απέλαση».

Η παραπάνω είδηση κυκλοφόρησε, μέσω Facebook, από τη δικηγόρο και πρόεδρο της Ελληνικής δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα Ηλέκτρα Κούτρα. Είναι μία από τις περιπτώσεις απάνθρωπης μεταχείρισης μεταναστών. Οι δικηγόροι που ασχολούνται με ανάλογες υποθέσεις έχουν πληθώρα τέτοιων στη διάθεσή τους.

ΣΤΟ «ΚΑΙΑΔΑ», ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ… ΜΕ ΣΥΝΟΡΑ

Στο πειθαρχικό θα παραπέμπεται όποιος γιατρός βοηθήσει τη Χρυσή Αυγή να δημιουργήσει τους «Γιατρούς με Σύνορα», τη νέα γελοιότητα που ανακοίνωσε η ακροδεξιά οργάνωση και η οποία θα προσφέρουν δωρεάν υπηρεσίες μόνο σε Έλληνες ασθενείς.

Το συγκεκριμένο, αποτελεί συνέχεια μιας συνολικής εκστρατείας των Χρυσαυγιτών να ποτίσουν την Ελληνική κοινωνία με το δηλητήριο του Ρατσισμού, μετά από αντίστοιχες κινήσεις όπως το «αίμα μόνο για Έλληνες» και «τρόφιμα μόνο για Έλληνες» και οι οποίες είχαν αντίστοιχες αποτυχίες.

Σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας (ΙΣΑ) Γιώργος Πατούλης τα μέλη του Ιατρικού Συλλόγου που θα στηρίξουν την προσπάθεια της Χρυσής Αυγής θα τιμωρούνται και η υπόθεσή τους θα καταλήγει στο πειθαρχικό.

Ο ΙΣΑ, ανακοίνωσε επίσης ο κ. Πατούλης, είναι ο φορέας που δίνει τις άδειες για δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας και δεν προτίθεται να χορηγεί άδειες σε τέτοιου είδους προσπάθειες της Χρυσής Αυγής.

Για περισσότερες πληροφορίες επεσκέφθητε ;

http://www.msf.gr/

http://www.amnesty.org.gr/

http://www.unhcr.gr/