ΤΩΡΑ Ή ΠΟΤΕ

Αν οι εκλογές της 6^ης του Μάη ήταν μία φορά κρίσιμες , οι εκλογές της 17^ης Ιούνη αποτελούν μία σημαντική ευκαιρία, για να εκφραστεί περαιτέρω η αντίδραση του κόσμου της εργασίας
κυρίως και να κατακεραυνώσει τα κόμματα τα οποία μας
οδήγησαν σ' αυτό το σημείο, αλλά και αυτά που με την εκλογή τους δεσμεύονται ότι θα κρατήσουν την ίδια πολιτική. Στις εκλογές της 6^ης Μάη δημιουργήθηκε ένα ρεύμα στην κοινωνία, το οποίο όπως είδαμε από το παράδειγμα της κατάρρευσης του  ΠΑΣΟΚ έχει την δυναμική να παρεμβαίνει δυναμικά, να εκφράζει την πολιτική του διαφωνία και να στέλνει στον πάτο αυτούς που καταδυνάστευσαν την λαϊκή περιουσία. Βέβαια αυτό μπορεί να αποτελεί ένα πρώτο σημαντικό βήμα, αλλά ο κόσμος δεν πρέπει να παραμείνει καθησυχασμένος αλλά να δείξει την δύναμή του και στις αυριανές εκλογές.

Αρχικά να μην δειλιάσει κανείς στους εκβιασμούς που έχουν παρουσιάσει τόσο τα αστικά πολιτικά κόμματα, όσο και οι τηλεοράσεις  οι οποίοι απ' ότι φαίνεται, αντί να παρουσιάζουν πολιτικές προτάσεις (ως οφείλουν), παρουσιάζουν πολιτικές κινδυνολογίας, για το τι θα γίνει στην μία ή στην άλλη περίπτωση που δεν θα βγουν οι ίδιοι κυβέρνηση, κυρίως για το ζήτημα του ευρώ και της ευρωπαϊκής ένωσης. Όπως ανέφερα και στο προηγούμενο άρθρο μου βέβαια, καμία από αυτές τις δυνάμεις που κόπτονται στο να μην βγούμε από το ευρώ, δεν έχει κάποιο οικονομικό σχέδιο στην περίπτωση που το ευρώ και η νομισματική ένωση καταρρεύσει από μόνη της. Και πολλοί μπορούν να καταλάβουν από το παράδειγμα αυτό ότι η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΛΑΟΣ και τα νέα μπουμπούκια όπως ο Τζήμερος, που αυτοπαρουσιάζονται ως οι μόνες εγγυητικές λύεις για την χώρα, είναι και οι μόνες δυνάμεις που δεν έχουν λύσεις οικονομικής διεξόδου της χώρας από την κρίση.

Από την άλλη υπάρχει η Χρυσή Αυγή, η οποία όχι μόνο δεν αποτελεί απειλή για το πολιτικό σύστημα, αλλά αντίθετα φαίνεται να είναι ένα χρήσιμο και πολύτιμο κομμάτι του. Ήδη έχει δείξει το ποιοί είναι οι κύριοι εχθροί του, με τις συνεχείς δολοφονικές επιθέσεις, τόσο σε οικονομικούς και πολιτικούς μετανάστες όσο και σε μέλη της αριστεράς με πιο πρόσφατη την επίθεση σε μέλη του ΚΚΕ στην Αγ. Παρασκευή. Και η αριστερά, αλλά και οι μετανάστες, δεν νομίζω ότι είναι η βάση του συστήματος ώστε τα μέλη της χρυσής αυγής να χαρακτηρίζονται ως αντισυστημικοί με τις πράξεις τους. Το ότι η Χρυσή Αυγή βέβαια είναι ένα κομμάτι του συστήματος, φαίνεται και από το πρόγραμμά του, το οποίο δεν περιέχει καμία ρήξη με τις πολιτικές της ΕΕ και του ευρώ από τις οποίες εξαρτάται αυτή τη στιγμή η Ελλάδα. Δηλαδή οι «εθνικιστές» δεν επιθυμούν εθνικό νόμισμα αλλά αντίθετα προασπίζουν τις πολιτικές που επιβάλλονται από την ΕΕ.

Σε αυτές τις εκλογές να ενισχυθεί συνολικά η αριστερά σε όλες της τις «βαθμίδες» από το Κ.Κ.Ε., το ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ως την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.( την οποία στηρίζουν το Ε.Ε.Κ. και η Κ.Ο. Ανασύνταξη) και την εκλογική συνεργασία ΚΚΕ-(μλ) - ΜΛ-ΚΚΕ. Να ενισχυθεί η αριστερά, η οποία συνέβαλε καθοριστικά στην  δημιουργία όλων των κινημάτων της τελευταίας περιόδου και την οργάνωση του κόσμου της εργασίας, επιλέγοντας κανείς όποιο σχηματισμό τον εκφράζει φυσικά σε μεγαλύτερο βαθμό και όχι στην επιλογή μέσω «χαμένης ψήφου» ή ότι άλλο. Η μόνη χαμένη ψήφος, είναι ψήφος στα κόμματα τα οποία μας έφεραν σε αυτό το σημείο με τις πολιτικές των μνημονίων με τις ευχαριστίες της ΕΕ και των τραπεζιτών. Να ενισχυθεί λοιπόν η αριστερά, η οποία μπορεί να αποτελέσει την βάση για την δημιουργία νέων αγώνων για την ανατροπή των μνημονίων και των πολιτικών που μας κλέβουν όχι μόνο τα λεφτά αλλά και τη ζωή.

ΥΓ: Δεν διαφωνώ στο ότι οι εκλογές παίζουν έναν σημαντικό ρόλο, στην καταγραφή και αποτύπωση των δυνάμεων, αλλά αυτό που κυρίως πρέπει να έχουμε στο νου μας δεν είναι η 17^η αλλά η 18^η Ιούνη και οι μαχητικοί αγώνες οι οποίοι θα ακολουθήσουν, για την ανατροπή των πολιτικών που μας έφτασαν σε αυτό το σημείο και την αναδιοργάνωση της κοινωνίας με τον λαό τιμονιέρη  .