Ο σκύλος δεν προλαβαίνει…

Πριν σας αφήσουμε για καλοκαίρι το  babushka.gr  μου ανέθεσε μια αποστολή. Έπρεπε να πάω σε ένα πάρκο και εκεί να προσπαθήσω να καταλάβω τι σημαίνει ελεύθερος χώρος και χρόνος! Εγώ λοιπόν που δεν έχω ρολόι, αλλά δεν ξέρω και τι είναι υποχρεώσεις,  ξεκίνησα για το κοντινότερο

πάρκο. Μετά από τρεις ώρες ταξίδι κατάφερα να φτάσω σε έναν μικρό πυρήνα πρασίνου! 

Η πρώτη εντύπωση για αυτό που έβλεπα ήταν λίγο βαρετή!  Στο πάρκο υπήρχαν κάτι γέροι και κάτι σκυλιά. Το παρκάκι αυτό βρίσκονταν περικυκλωμένο από άπειρες καφετέριες, όπου ήταν νέοι και νέες. Αυτό με έβαλε σε πολλές σκέψεις. Πως ο παππούς αράζει στο πάρκο και οι νέοι κάθονται απέναντι από αυτό και πληρώνουν για κάτι που μπορούν να φτιάξουν και μόνοι τους;

Δεύτερη αντίφαση ήταν πως  οι παππούδες στο πάρκο κοιτούσαν συνεχώς τα ρολόγια τους… ενώ οι άλλοι απέναντι δεν γνώριζαν την ύπαρξη του ρολογιού. Άρα πρώτη παρατήρηση είναι ότι ελεύθερος χρόνος είναι κάτι ανεξάρτητο από τον ελεύθερο χώρο… η μήπως όχι; Δηλαδή θέλω να πω, πως γίνεται σε έναν ιδιωτικό χώρο να έχεις ελεύθερο χρόνο; Ο χρόνος καθορίζεται από τον χώρο.  Αν το μαγαζί που βρίσκονται τα παιδιά απέναντί μου κλείσει, τότε δεν θα υπάρχει άλλος χρόνος για να σπαταληθεί ο ελεύθερος τους χρόνος. Ενώ στο πάρκο που είναι δημόσιος ελεύθερος χώρος δεν υπάρχει τέτοιος περιορισμός!

Άρα τώρα και εσύ καταλαβαίνεις κάποιο πρόβλημα η έστω μια αντίφαση. Όταν τρελαμένος από την δουλειά τελικά καταφέρνεις να ελευθερωθείς για λίγες ώρες αυτό που σκέφτεσαι είναι να πας κάπου να πιεις καφέ. Σου έχουν αφαιρέσει με απίστευτη πονηριά την επιλογή ενός ελεύθερου χώρου όπου θα μπορέσεις να σπαταλήσεις τον ελεύθερος σου χρόνο!  Έχει καταφέρει το μυαλό σου να μπερδευτεί και νιώθει ότι όταν νοικιάζεις για λίγες ώρες τον ιδιωτικό χρόνο μιας καφετέριας πως εσύ εκμεταλλεύεσαι τον δικό σου χρόνο! Με τα λεφτά δεν αγοράζεις τον καφέ από μια καφετέρια αλλά τον χρόνο της… αυτό σημαίνει αυτόματα πως δεν μπορούν όλοι να αγοράσουν λίγο χρόνο από την καφετέρια γιατί απλά δεν έχουν λεφτά.

Άρα κατάφεραν μέσα στον χώρο και τον χρόνο να βάλουν και τα λεφτά, πράγμα αδιανόητο.  Αν δεν έχεις λεφτά δεν διασκεδάζεις, δεν σπαταλάς τον ελεύθερο χρόνο σου.  Πήγαινε κλάψε σε κάποιο παγκάκι [ που είναι ελεύθερο να κάθεσαι και που συνήθως βρίσκεται σε κάποιο πάρκο που δεν χρειάζεται χρήματα για να μπεις ] επειδή δεν έχεις χρήματα να διασκεδάσεις σε μια καφετέρια!

Καταλαβαίνεις πόσο μπερδεμένος είσαι; Που να το καταλάβεις αφού είσαι μπερδεμένος… κάνε μια προσπάθεια, πήγαινε σε ένα πάρκο και προσπάθησε να το νιώσεις δικό σου προσωπικό χώρο. Ο χρόνος εκεί περνά διαφορετικά… δεν έχει ρολόγια, δεν έχει λεφτά και δεν ανήκει σε άλλον!  Κάνε την ζωή σου πιο απλή και όμορφη. Πάρε την παρέα σου και πήγαινε να περάσεις τον χρόνο σου σε ένα πάρκο, σε μια αλάνα, σε μια παραλία χωρίς ξαπλώστρες και ομπρέλες από κάποια καφετέρια.

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε όλοι, πως ο χρόνος μας δεν είναι περιουσία αλλά είναι  η ζωή μας… και την ζωή πρέπει να την ζεις και να την μοιράζεσαι ελεύθερα και δημιουργικά με άλλους, σε ελεύθερους δημόσιους χώρους!

 Έτσι λοιπόν είναι πολύ λογικό που το πάρκο είναι γεμάτο παππούδες και όχι νέους. Αυτοί έχουν μάθει να διαχειρίζονται αλλιώς τον χρόνο τους. Εσύ ούτε παππούς δεν θα πάς εκεί, αν και μπορεί τα παιδιά σου να πάνε από αντίδραση σε αυτήν την κοινωνική πανούκλα!

Κάνε ότι μπορείς για να χρησιμοποιείς τον χρόνο σου,  όσο πιο ελεύθερα γίνεται ώστε να ελευθερώνεται και το μυαλό σου και να σκέφτεται πιο όμορφα και πιο λογικά!

Υ.Γ. ο τίτλος δεν έχει καμία σχέση με το κείμενο όπως και ο άνθρωπος με την βλακεία!