Γράφει η mpanana
Την ώρα που νιώθεις πως κάτι σου επιβάλλεται, πως η ελευθερία σου διακυβεύεται ή ακόμα χειρότερα περιορίζεται έχεις την αίσθηση πως τώρα πρέπει να κάνεις ότι μπορείς για να την κερδίσεις πίσω. Μια αυτόματη αντίδραση. Ψυχολογική αναδραστικότητα το είπε ο Μπρέμς.
Απαγορεύεται για λογούς δημόσιας ασφάλειας και μη διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πρωτεύουσας κάθε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση ή πορεία στην περιοχή της Πόλεως Αθηνών.
Απαγορεύεται να διαδηλώνεις εκεί που θες. Απαγορεύεται να διαδηλώνεις. Τελεία.
Απαγορεύεται να βγαίνεις στο δρόμο κρατώντας ή φορώντας χειρουργική μάσκα. Απαγορεύεται να έχεις στην τσάντα σου φάρμακο για το στομάχι. Απαγορεύεται το μάλοξ και το ριοπάν. Απαγορεύεται να προφυλάσσεσαι από τα χιλιάδες χημικά.
Απαγορεύεται να παρακολουθείς παραστάσεις που αμφισβητούν την ιστορία που γράφουν τα σχολικά βιβλία. Απαγορεύεται να σου μπαίνουν αμφιβολίες , ιδέες ή δεύτερες σκέψεις. Απαγορεύεται να αναρωτιέσαι.
Απαγορεύεται να πιστεύεις σε άλλο ή κανένα θεό . Απαγορεύεται να είσαι ομοφυλόφιλος ή τρανς. Απαγορεύεται να είσαι από άλλη χώρα και να μένεις εδώ. Εκτός αν δουλεύεις σε πολυεθνική και είσαι δυτικοευρωπαίος.
Απαγορεύεται να είσαι φτωχός ή να μιλάς για φτώχεια. Απαγορεύεται να διαδηλώνεις γιατί είσαι 6 ή 16 μήνες απλήρωτος. Απαγορεύεται να διεκδικείς αυτά που δούλεψες. Απαγορεύεται να εκθέτεις τους εργοδότες σου.
Απαγορεύεται να μιλάς για ανεργία. Απαγορεύεται να λυπάσαι που έχασες τη δουλειά σου, που κλείνει η επιχείρηση σου, που απέλυσαν τη φίλη σου. Απαγορεύεται να λες με απέλυσαν. Να λες απλά διεκόπη η συνεργασία μας.
Απαγορεύεται να σηκώνεις το κεφάλι όταν σου σηκώνουν το γκλόμπ. Απαγορεύεται να σηκώνεις το κεφάλι για να κοιτάξεις τον ουρανό και να σκεφτείς έστω για ένα λεπτό πως αυτό που ζεις είναι άδικο. Απαγορεύεται να σηκώνεις το κεφάλι για να κοιτάξεις τον ουρανό και να σκεφτείς έστω μια μέρα διαφορετική, καλύτερη από χτες.
Απαγορεύεται να ονειρεύεσαι. Απαγορεύεται να ονειρεύεσαι πως είναι να είσαι ζωγράφος, δάσκαλος, ποιητής, αστροναύτης, χορευτής, πυροσβέστης, ηθοποιός, καουμπόι. Απαγορεύεται να ονειρεύεσαι πως κάποτε θα γίνεις αυτό που σπούδασες. Απαγορεύεται να ελπίζεις .
Απαγορεύεται να μιλάς για αλληλεγγύη και αυτοοργάνωση. Μπορείς να μιλάς για φιλανθρωπία και νομικά πρόσωπα που πηγαίνουν σε γκαλά, στο μέγαρο και διοργανώνουν ημέρες θετικής ενέργειας στο μολ.
Απαγορεύεται να κάνεις το οτιδήποτε χωρίς αντάλλαγμα. Απαγορεύεται να κάνεις οτιδήποτε χωρίς να πληρώνεις έναν μεσάζοντα. Απαγορεύεται να έχεις ηλεκτρικό ρεύμα χωρίς να πληρώνεις χαράτσι. Απαγορεύεται να παντρεύεσαι, να βαφτίζεις, να χωρίζεις , να πεθαίνεις χωρίς να πληρώνεις τον παπά και τον συμβολαιογράφο.
Απαγορεύεται να μην έχεις υπολογιστή αν είσαι μαθητής γιατί τα βιβλία έγιναν dvd. Απαγορεύεται να αντιστέκεσαι, να κάνεις καταλήψεις ή απεργίες γιατί δεν έχεις βιβλία ή λεφτά για να βγάλεις το μήνα. Απαγορεύεται να είσαι εκπαιδευτικός και να ζεις άνετα.
Απαγορεύεται να είσαι δημόσιος υπάλληλος ή συνδικαλιστής και να μη φταις για τις δημόσιες δαπάνες, για το χρέος, την πτώση του τουρισμού, τα προβλήματα στην επιχειρηματικότητα.
Απαγορεύεται να εργάζεσαι στον ιδιωτικό τομέα και να απεργείς. Απαγορεύεται να έχεις δουλειά και να έχεις απαιτήσεις .Οι φίλοι σου δεν έχουν ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Απαγορεύεται να είσαι άρρωστος. Απαγορεύεται να είσαι συνταξιούχος. Απαγορεύεται να είσαι γέρος. Απαγορεύεται να είσαι αμεα. Απαγορεύεται να είσαι ψυχικά ασθενής. Μας κοστίζετε. Όλοι.
Είναι μεσημέρι, τα χέρια μου βρέχονται από τα απόνερα που κάνει το καΐκι. Η πλάτη μου είναι στον ήλιο. Βρέχω το μαντήλι που φοράω στα μαλλιά και τη δροσίζω. ‘Τώρα περνάμε από το Τουρκοπήγαδο’ φωνάζει ο βαρκάρης και ακούγονται απανωτά κλίκς φωτογραφικών. Μυρίζει αλμύρα. Μυρίζει ελευθερία. Κάπου εκεί στις Μικρές Κυκλάδες θυμάμαι πως είναι να είσαι πραγματικά ελεύθερος. Να επιτρέπονται όλα. Να είναι όλα δικά σου τη στιγμή που τίποτα δε σου ανήκει. Να κοιτάς το μπλε, να μυρίζεις το αλάτι, να θυμάσαι γιατί γύρισες στην Ελλάδα, να κοιτάς αυτόν που αγαπάς, να είστε εσείς οι δύο, ελεύθεροι σε ένα νησί ελεύθερο. Να λες ‘όταν γυρίσουμε δε θα με ρουφήξει η επικαιρότητα, η βία τους’. Να έχεις χρόνο, να μη σου περιορίζει τίποτα και κανείς την ελευθερία σου. Έτσι θα έπρεπε να είναι οι ζωές μας ρε.
Απαγορεύεται για λογούς δημόσιας ασφάλειας και μη διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πρωτεύουσας να είσαι ή να νιώθεις ελεύθερος στην περιοχή της Πόλεως Αθηνών.
Το άρθρο γράφηκε για το ηλεκτρονικό περιοδικό babushka τεύχος 14.
0 σχόλια:
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !