Λοιπόν… εντάξει…

Λοιπόν… εντάξει…

Λοιπόν εντάξει, η υποκρισία χτύπησε για ακόμη μια φορά κόκκινο, εδώ ο κόσμος καίγεται και το παπί χτενίζεται. Όσο περνά ο καιρός και δυσκολεύει η φάση, τόσο παραπάνω φουσκώνουν τα μπαλόνια της υποκρισίας και της παραπλάνησης με κάθε λογής ψευτιές.

Γράφει ο Μαχητικός 

Σήμερα που η κοινωνική αποσύνθεση έχει φτάσει στο μέγιστο βαθμό της, κάθε ηθική αξία απαξιώνεται και υποβαθμίζεται, ανάλογα το εκάστοτε συμφέρον της κρατικής αρχής. Το γνωστό σύστημα που αποφάσισε να ορίσει την αξία της ανθρώπινης ζωής σε κάποιο χρηματικό αντίτιμο, κρεμώντας παράλληλα ημερομηνία λήξης ανάλογα με το περιεχόμενο ενός πορτοφολιού.

Α δίστακτα και χωρίς δεύτερες σκέψεις, ένα σύμπλεγμα κρατικοδίαιτων υπαλλήλων, επαγγελματιών πολιτικάντηδων και των παρατρεχάμενων τους, διαφεντεύει την κοινή γνώμη και νου μιας ολόκληρης χώρας. Όπου πιάνει η φωνή από τα ραδιόφωνα τους, εκεί όπου εκπέμπει το ψηφιακό σήμα από τα τηλεοπτικά κανάλια τους, στην κυκλοφορία των περιοδικών και των εφημερίδων τους.

Ε κεί γίνεται όλο το παιχνίδι, εκεί είναι ο βωμός που θυσιάζεται ένας ολόκληρος λαός για να κονομάνε κάποιοι και κάποιοι άλλοι να κάθονται ακόμα πιο αναπαυτικά στις καρέκλες τους. Ένα τερατόμορφο γαϊτανάκι με παρόμοιους « δαίμονες» να χορεύουν τριγύρω και στη μέση όλοι εμείς. Άλλοι δυστυχείς, άλλοι αποξενωμένοι και μοναχικοί, άλλοι ένα βήμα πριν… το τέλος, πριν… την αρχή, πριν… σηκωθούν από τον καναπέ τους.

Αποσβολωμένοι μα και συνάμα καρφωμένοι στους τηλεοπτικούς δέκτες τους, την πηγή του κακού, όπου παπαγαλάκια και διάφορα άλλα ζώα της συστημικής ζούγκλας επιτελούν το «θείο» έργο της κυβέρνησης. Πολιτικοί που χτυπιούνται και αλληλοσπρώχνονται για μια τηλεοπτική εμφάνιση, λες και ο τηλεοπτικός φακός τους παρέχει το ελιξίριο της παντοτινής ζωής, της αιώνιας χαράς και δόξας. Ένας παράξενος συρφετός, ένα τυχάρπαστο μπουλούκι που θυμίζει ένα χάρτινο τσίρκο, βγαλμένο από τα βιβλία του εμπνευστή της προπαγάνδας, με μοναδικό σκοπό να ξεπλύνει, καθαρίσει, αποπροσανατολίσει μυαλά και σκέψεις.

Σήμερα που όλοι εμείς μετράμε τα ψιλά στην τσέπη μας για να υπολογίσουμε πόσο κοντά είμαστε στο στόχο για την αγορά των βασικών αγαθών επιβίωσης, λίστες με καταθέτες εκατομμυρίων σε διάφορες χώρες του κόσμου, κάνουν παρέλαση μπροστά μας. Πολιτικοί ψεύτες, παραχαράκτες, πουλημένοι, διεφθαρμένοι, σπιούνοι, εχθροί της κοινωνίας και των πολιτών, συνεχίζουν να μας κουνούν επιδεικτικά το δάχτυλο, σαν αυστηροί καθηγητές.

Καθηγητές της προπαγάνδας και την υποκρισίας όμως. Ανακαλύψαμε ότι για όλα τα δεινά αυτού του τόπου ευθύνονται οι καταλήψεις συνειδητοποιημένων και αλληλέγγυων πολιτών στα εγκαταλειμμένα κτίρια του δημοσίου, οι απεργίες των εργαζομένων για τη διεκδίκηση των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων τους, οι εξεγερμένοι πολίτες που αντιδρούν στην επιχείρηση της πλήρης αποχαύνωσης του νου, καθημερινοί άνθρωποι που επενδύουν στον συνάνθρωπο και στην καλλιέργεια του πνεύματος.

Προσπάθησαν να μας πείσουν για την ανομία της αυτό-οργάνωσης, της αλληλεγγύης μεταξύ των πολιτών. Τον τρόπο που ρημαγμένα κτίρια, εστίες κάθε είδους μόλυνσης, μετατρέπονταν σε πυρήνες γνώσης και πνευματικά εργαστήρια, ποινικοποιούνταν από τους εχθρούς της κοινωνίας και παρουσιάζονταν σαν ορμητήρια βίας και πηγές πάσης φύσεως εγκληματικότητας.

Λοιπόν γιατί να μη θεωρούνται εργαστήρια ανομίας τα κανάλια των εκδοτών και εργολάβων που συνάπτουν δάνεια πολλών εκατομμυρίων ευρώ για να επιβιώσουν, τη στιγμή που εκατοντάδες άλλες επιχειρήσεις στη χώρα μας βάζουν λουκέτο, επειδή είναι ζημιογόνες και δε μπορούν να εξασφαλίσουν κάποιο δάνειο. Ποια ήταν η βία σε ένα πτωχευμένο κράτος να δανειοδοτήσει με ζεστό χρήμα ένα τηλεοπτικό κανάλι, αντί να επιδοτήσει τους πολίτες του με επιδόματα θέρμανσης και εξασφάλισης τουλάχιστον στο δικαίωμα της υγείας. Πολύ απλά γιατί ακόμα ένα παπαγαλάκι στη φαρέτρα τους θα ήταν πολύ χρήσιμο για τη συνέχεια.