Mind the Gap

Γράφει ο Dr. Όου

Τα τελευταία τρία χρόνια η επίθεση που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα είναι πρωτοφανής και μεθοδική, τα κεκτημένα χρόνων χάνονται εν ριπή οφθαλμού και το εργατικό κίνημα κρατά σιγή ιχθύος , οι αλλεπάλληλες μειώσεις σε  μισθούς και συντάξεις  και η συνεχής τρομοκρατική καταστολή προσπαθούν να μετατρέψουν τη λαϊκή μάζα σε ένα ευκόλως χειραγωγήσημο, κατευθυνόμενο   και πειθήνιο όργανο του συστήματος.

Στην συγκυρία που ζούμε η στάση που κρατάει ο λαός και η απάθεια με την οποία αντιμετωπίζει την κατάσταση αποδεικνύει την αδυναμία συγκρότησης μιας  κινηματικής βάσης ρήξης και ανατροπής. Με την αριστερά και τον αναρχικό χώρο σε μια φθίνουσα πορεία, δίχως συγκρότηση , προτάσεις και λύσεις αφήνουμε τον καπιταλισμό και τα τσιράκια του να καταστρέφουν καθημερινά το μέλλον μας. Σίγουρα δεν είμαι ο μόνος που με λύπη ανακαλύπτει πως η αριστερά και ο αναρχικός - αντιεξουσιαστικός χώρος ηθικά αλλά και πρακτικά τον έχουν προδώσει και παραδώσει έρμαιο στις ορέξεις  της καπιταλιστικής - ιμπεριαλιστικής μηχανής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ σαν νέο ανανεωμένο ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να διαχειριστεί την πρωτοφανή και ξαφνική αύξηση ποσοστών και χάνοντας στον τομέα της νεολαίας έχει αποστασιοποιηθεί από το πραγματικό μέρος πάλης, τον δρόμο, έχει εφησυχαστή με την παραγωγή κειμένων μέσα στη Βουλή χωρίς να δείχνει καμία διάθεση για την δημιουργία μια οργανωτικής δομής και συγκρότησης μιας παλλαϊκής εξέγερσης. Το παράσημο της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι πολύ βαρύ και η διάλυση του γηραιού ΠΑΣΟΚ και η συνεχής εισροή βουλευτών του στο ΣΥΡΙΖΑ καθιστά το κόμμα  αναξιόπιστο  όσο αναφορά την επαναστατική προοπτική.

Στην ιστορία του εμπορίου συνήθως όταν το εργοστάσιο κλείνει  τα κατά τόπους παραρτήματα παύουν να λειτουργούν, αυτό είναι μάλλον κάτι που το ΚΚΕ έχει ξεχάσει και για αυτόν τον λόγο παραμένει σε ιδέες, αντιλήψεις και πρακτικές που όχι μόνο δεν βοηθούν στην οργάνωση του κινήματος αλλά το διασπούν και το αποπροσανατολίζουν, δεν είναι λίγες οι φορές που λόγο των λαθών του ΚΚΕ οι λαϊκές μάζες έχουν γίνει καχύποπτες προς την αριστερά και κατά ένα ποσοστό δεν την εμπιστεύονται. Από το κόμμα, την νεολαία έως τους συνδικαλιστικούς φορείς  τα λάθη ,τα κίβδηλα λόγια και  οι πράξεις έχουν κάνει το πολλές φορές κίνημα διάτρητο, από την Βάρκιζα μέχρι το Χημείο και από τα τρία υπουργεία έως την περιφρούρηση της Βουλής από τις εξεγερσιακές διαθέσεις του λαού. Ο πατρωνισμός ,ο αυταρχισμός και  συνεχής προσπάθεια καπελώματος οποιασδήποτε κινηματικής δράσης ή απαξίωσης οποιασδήποτε κίνησης που  δεν χειραγωγείται (ή κατευθύνεται) από το κόμμα έχουν κάνει το ΚΚΕ να χάσει την αξιοπιστία του στα μάτια ου λαού με αποτέλεσμα την αξιοπιστία του κινήματος.

Όσο αναφορά για τις υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις, ειδικά αυτές που θέλουν να ονομάζουν τον εαυτό τους ριζοσπαστικό και επαναστατικό  μέχρι στιγμής δεν έχουν τιμήσει το όνομα τους, η οργάνωση αλλά και η συγκρότηση και συνεπώς η απάντηση στις προκλήσεις, στην τρομοκρατία αλλά πάνω απ όλα στα συνεχή χτυπήματα των δικαιωμάτων είναι ελλιπής. Αν θες να αλλάξεις τον κόσμο πρέπει  να ενημερώσεις τον λαό, να δημιουργήσεις τις κατάλληλες ζυμώσεις,  να συγκροτήσεις μπλοκ στις πορείες , να το περιφρουρήσεις ώστε να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του κόσμου και να συνεχίσει να μάχεται μαζί σου, να βρίσκεται στον δρόμο διπλά σου  και να μην υποχωρεί.  Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε ανοργάνωτα μπλοκ που στην πρώτη δυσκολία κάνουν άτακτη υποχώρηση με τις ανάλογες απώλειες.

Τέλος ο αναρχικός και αντιεξουσιαστικός χώρος δείχνει να είναι ο μόνος που μπορεί να έρθει σε πραγματική ρήξη με το σύστημα. Παρ όλα αυτά ο κλεφτοπόλεμος χωρίς την αναγνώριση του πραγματικού εχθρού ( και όχι μόνο την σύγκρουση με τα υποχείρια του) αλλά και την δημιουργία των κατάλληλων συμμαχιών για την πραγματική συγκροτημένη επίθεση στο σύστημα.

Ο πραγματικός όμως λόγος που η αριστερά αλλά και η αναρχία βρέθηκα απροετοίμαστες και ανίκανες να αντιμετωπίσουν τις συνθήκες και τις καταστάσεις που αναπτύχτηκαν έχει να κάνει επί το πλείστον με την μεθοδευμένη αποδιοργάνωσή τους από τον καπιταλισμό αλλά πάνω απ όλα έχει να κάνει με την δυνατότητα του συστήματος να προστατεύει τον εαυτό του.

«Όσο πιο πολύ μεγαλώνεις το φόβο για τα ναρκωτικά και το έγκλημα, τους μετανάστες και τους εξωγήινους, τόσο περισσότερο ελέγχεις τους ανθρώπους.»

Noam Chomsky

Ο καπιταλισμός έχει αναπτύξει τους μηχανισμούς εκείνους που θεωρητικά τον καθιστούν ανίκητο, μιλάμε βέβαια για την δύναμη των ΜΜΕ αλλά και των διαφόρων παπαγάλων που χρησιμοποιεί για να αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη, μην ξεχνάμε πως ως όπλο του έχει τον «πολιτισμό», την υποκουλτούρα, τον εθνικισμό και γενικά χαρακτηριστικά που μπορούν να μαζικοποιούν και να φανατίζουν τις λαϊκές μάζες ώστε να ξεφεύγουν από τα καθημερινά προβλήματα.

 Όταν όμως αυτά δεν είναι αρκετά τότε το σύστημα ξεσκεπάζεται και δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο καταστέλλοντας οποιαδήποτε προσπάθεια αντίδρασης -ανυπακοής και αντίστασης. Απέναντι στα νεολαιίστικα και εργατικά κινήματα φέρνει τις ομάδες καταστολής : ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΔΕΛΤΑ,ΖΗΤΑ όπου με χημικά και βία ( έως το πρόσφατο παράδειγμα των υδροφόρων)   προσπαθούν να τρομοκρατήσουν και να καταστείλουν την οργή. Αυτές οι ειδικά εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες από τον καπιταλισμό ομάδες έχουν ως μόνο σκοπό την φίμωση της λαϊκής φωνής, απέναντι σε αυτές το κίνημα πρέπει να απαντήσει οργανωμένα και ενωμένα.  

Από την στιγμή που το σύστημα θέλοντας να εξασφαλίσει την επιβίωση του δημιουργεί τους τρόπους αυτούς τότε το κίνημα πρέπει να απαντήσει ανάλογα.

Ήρθε  η ώρα την πραγματικής οργάνωσης για την δημιουργία των συνθηκών για την πραγματική σύγκρουση. Αρκετά μείναμε με το κεφάλι σκυμμένο, αρκετά ανεχθήκαμε τους όρους τους, αρκετά παίξαμε κλεφτοπόλεμο.