Ο ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ ΠΟΥ ΝΤΡΟΠΙΑΣΕ ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ...

Η ΟΜΑΔΑ ΘΑΥΜΑ

Το παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου μπορεί να σας μιλήσει για αμέτρητες ιστορίες χαράς και λύπης, για ιστορίες με υπερομάδες που χάθηκαν τόσο ξαφνικά, όσο και για ομάδες που από το πουθενά στέφθηκαν πρωταθλητές κόσμου. Η πρώτη ομάδα που θαυμάστηκε για την ποιότητα του ποδοσφαίρου της, ήταν η Εθνική Αυστρίας, που σάρωνε οτι έβρισκε μπροστά της με χαρακτηριστική άνεση. Οι περισσότεροι τη γνωρίζουν με τον αξιοζήλευτο χαρακτηρισμό Wunderteam (Βούντερτιμ) δηλαδή «Ομάδα Θαύμα»  Οι ιστορικοί του αθλήματος την θεωρούν ως την πρώτη επαναστατική Εθνική όλων των εποχών και την πρώτη από τις τρεις Βασίλισσες που έμειναν δίχως στέμμα (μαζί με τις Ουγγαρία 1954, Ολλανδία 1974), καθώς αποκλείστηκε στα ημιτελικά του 1934 από την διοργανώτρια και μετέπειτα κάτοχο Ιταλία του Μουσολίνι (νίκησε στον ημιτελικό με οργιο διαιτησίας). 

Ο ΜΟΤΣΑΡΤ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

Ηγέτης και αρχηγός της ομάδας  είναι ο Ματίας Ζίντελαρ. Πριν τον αποκαλέσουν «Μότσαρτ του Ποδοσφαίρου», ο Ζίντελαρ είχε ένα ακόμα παρατσούκλι: «Der Papierene», δηλαδή «Ο Χάρτινος». Το οφείλει στον «αεράτο» και τεχνικό τρόπο που είχε αναπτύξει στο παιχνίδι του, όντας κάτοχος εξαιρετικών τεχνικών δεξιοτήτων - σπάνιων σε σέντερ φορ όπως αυτός - και θέλοντας να αποφεύγει το σκληρό συχνά παιχνίδι των αντιπάλων του. Θεωρείται ο σημαντικότερος ποδοσφαιριστής της Αυστρίας για τον 20ο αιώνα και ένας από τους καλύτερους της προπολεμικής εποχής. Γεννήθηκε σε έδαφος της Τσεχίας που αποτελούσε μέρος της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας. Το 1905 η οικογένειά του μετακόμισε στη Βιέννη αναζητώντας καλύτερη τύχη. Ο πατέρας του όμως σκοτώθηκε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και η οικογένειά του ζούσε σε συνθήκες απόλυτη εξαθλίωσης. Ο μικρός Ματίας γρήγορα έδειξε τη κλίση του στο ποδόσφαιρο και με τον καιρό έγινε η αιχμή του δόρατος της μεγάλης εθνικής Αυστρίας που μάγεψε τα γήπεδα όλης της Ευρώπης. Δεν ξέχασε την ταπεινή καταγωγή του και βοήθησε πολλά παιδιά που είχαν οικονομικά προβλήματα.

Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΝΑΖΙ

Το στοιχείο όμως που έκανε ακόμα πιο συνταρακτική την ιστορία της «Ομάδας - όνειρο» και ακόμα περισσότερο του αρχηγού της, ήταν η τραγική κατάληξη που είχαν ομάδα και παίκτης. Στους δικούς μας καιρούς ίσως να φαντάζουν τόσο ξένα όλα αυτά τα πιστεύω, αλλά τότε, με την Ευρώπη να είναι χιλιοβασανισμένη, η πατρίδα ήταν το νούμερο ένα ιδανικό. Τουλάχιστον για τον Ζίντελαρ ήταν. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα το 1938, αλλά και τον επόμενο χρόνο. Η Αυστρία προετοιμαζόταν για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας και ήταν μάλιστα εκ των φαβορί για την κατάκτησή του. Ο Μάισλ, ο Ζίντελαρ και η υπόλοιπη παρέα όμως δεν ταξίδεψε ποτέ στο Παρίσι.

Λίγο πριν το Μουντιάλ, η χιτλερική Γερμανία εισέβαλε στην Αυστρία και την προσάρτησε στα εδάφη της. Όπως συνέβη σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, έτσι και στο ποδόσφαιρο, ανακοινώθηκε το εξής: «Όποιος θέλει να συνεχίσει να παίζει ποδόσφαιρο, οφείλει να το κάνει στα γερμανικά πλαίσια και να παίζει με τα χρώματα της Γερμανίας!». Η Wunderteam έπαψε αυτομάτως να υπάρχει και η πλειονότητα των Αυστριακών διεθνών, επέλεξε να σταματήσει την μπάλα.

ΟΤΑΝ ΝΤΡΟΠΙΑΣΕ ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ

Οι Γερμανοί, γνωρίζοντας ότι με τον Ζίντελαρ αυξάνουν τις πιθανότητές τους να κατακτήσουν τον τίτλο στη Γαλλία, προσπάθησαν να τον «εξαγοράσουν», τάζοντάς του δόξα, χρήμα και κρατικά αξιώματα, χωρίς όμως να τα καταφέρουν, με αποτέλεσμα ο τίτλος να πάει για δεύτερη συνεχόμενη διοργάνωση στην Ιταλία. Αρνείται επίσης το ίδιο επίμονα να εγγραφεί στο ναζιστικό κόμμα.  Η απέλπιδα προσπάθεια των ναζί για «ποδοσφαιρική προσάρτηση» της Αυστρίας έγινε στις αρχές του 1939, με τη διοργάνωση ενός φιλικού αγώνα των εθνικών ομάδων Γερμανίας και Αυστρίας. Η «συμφωνία» ανάμεσα στις δυο πλευρές, ήταν ο αγώνας να λήξει 1-1, όμως ο Ζίντελαρ και οι συμπαίκτες του δεν τήρησαν τη συμφωνία. Γι' αυτούς η αναμέτρηση ήταν μια ευκαιρία να βγάλουν από πάνω τους την ταπείνωση και την καταπίεση που ένιωθαν και να δώσουν ένα καλό μάθημα στους ναζί, τσαλακώνοντας την επικοινωνιακή τους εικόνα. Ο Ζίντελαρ δεν μπορούσε να συγκρατήσει την καταπίεση που ένιωθε μέσα του. 

Χλεύασε τους Γερμανούς με το μοναδικό όπλο που διέθετε, το ταλέντο του στο ποδόσφαιρο. Όπως αναφέρουν οι εφημερίδες της εποχής, περνούσε όποιον αντίπαλο βρισκόταν στο δρόμο του και αντί να σκοράρει πετούσε επιδεικτικά την μπάλα άουτ. 

Αυτό φυσικά δεν άρεσε στους Γερμανούς που έβλεπαν την αξιοπρέπεια τους και τον εγωισμό τους να καταρρακώνεται από ένα μικροσκοπικό ανθρωπάκι. 

Είκοσι λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα ο Ζίντελαρ έδωσε το τελειωτικό χτύπημα στους Ναζί. Σκόραρε για την ομάδα του και πανηγύρισε προκλητικά μπροστά στην κερκίδα των επισήμων, όπου βρίσκονταν οι αξιωματικοί των Ναζί. Ο αγώνας έληξε 2-0 υπέρ των Αυστριακών με το δεύτερο τέρμα να σημειώνεται από τον Καρλ Σέστα. Εκεί βρισκόταν και ο Χίτλερ που προφανώς έδωσε τη μετέπειτα... διαταγή!

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΟΝΣΕΡΤΟ

 Δυο μήνες μετά το τελευταίο του ποδοσφαιρικό κονσέρτο, ο Ματίας Ζίντελαρ βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του στη Βιέννη, εξαιτίας διαρροής γκαζιού, όπως αναφέρει το επίσημο πιστοποιητικό. Στην κηδεία του, παρά την απαγόρευση που είχαν εκδώσει οι ναζί παραβρέθηκαν περισσότεροι από 65.000 Αυστριακοί, για ν' αποδώσουν φόρο τιμής στον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή της χώρας τους . Η πράξη αντίστασης του Ζίντελαρ ηρωοποιήθηκε από τους συμπατριώτες του και η ιστορία έδινε κουράγιο ώστε να αντέξουν τον γερμανικό ζυγό. Η ζωή, η στάση και ο θάνατος του Ματίας Ζίντελαρ, γέννησαν το πρώτο αντιναζιστικό σύμβολο της Ευρώπης. Κάτι περισσότερο δηλαδή από ένα σπουδαίο σέντερ φορ.