ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΘΥΜΗΘΗΚΑΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Τις τελευταίες μέρες ακούμε από το Σαμαρα, Βενιζέλο και από άλλους πολιτικούς τη φράση : «αυτή τη φορά πρέπει να πούμε μόνο  αλήθειες »!!   

Ή ο ένας προς τον άλλον : «πέστε μια φορά την αλήθεια στο λαό  » ή «γιατί δεν λέτε ολόκληρη  

την αλήθεια ». 

Το ίδιο κάθε βράδυ από τα κανάλια, ο Πρεντεντερης , η Τρέμη ,ο Παπαχελάς  αγωνιούν αν θα φτάσει η αλήθεια στα σπίτια μας  για να ψηφίσουμε σωστά στις εκλογές της 17ης Ιουνίου , μιας και στις 6 του Μάη δεν κατάφεραν να χειραγωγήσουν τη ψήφο μας  . 

Όμως ο Κάρλ Σμιτ μας προειδοποιεί : « όποιος μιλάει για την  αλήθεια ψεύδεται » 

Το ίδιο και ο Νίτσε : « Ο πολιτισμός διαρκώς φλυαρεί για να αποκρύψει την αλήθεια »  

Επίσης ο Νίτσε : « Η αλήθεια είναι εκείνο το  είδος της πλάνης ,χωρίς το οποίο  ένα είδος ζωής δεν θα μπορούσε να υπάρχει ». 

Φαίνεται λοιπόν ότι η αλήθεια για τα πράγματα δεν είναι μία και γίνεται αγώνας για το ποια αλήθεια θα κυριαρχήσει. Προφανώς η κυρίαρχη ιδεολογία διαθέτει τα περισσότερα μέσα για να επιβάλλει τις δικιές της αλήθειες. 

Η αλήθεια από τη φύση της συνδέεται με συστήματα εξουσίας που την παράγουν και την συντηρούν αλήθεια γίνεται απλώς ένας μεταμφιεσμένος εκφραστής της εξουσίας  και είναι πιο ύπουλη από τις απροκάλυπτες μορφές εξουσίας γιατί περιβάλλεται από το μανδύα της αντικειμενικότητας . 

Η αλήθεια και η αντικειμενικότητα είναι τα προσωπεία που φοράει η εξουσία στην κυρίαρχη επιστήμη, στα Πανεπιστήμια ,στις Ακαδημίες. Η αμφίεση που επιδιώκει κάθε αρχή και κάθε εξουσία  είναι συνεχής και μόνιμη .Δεν έχει καμιά αναλογία με τις μεταμφιέσεις σε αποκριάτικα καρναβάλια που συμβαίνουν μια φορά το χρόνο. 

Εμείς λοιπόν επαναλαμβάνουμε,  άμα θες να πεις την αλήθεια την λες όπως τη σκέπτεσαι χωρίς  να την αναγγέλλεις.