Ε και που ξύπνησαν οι Έλληνες, τι έγινε;

Ένα χρόνο πριν , πλήθος Ισπανών διαδηλωτών ξεχείλιζαν στην πλατεία πουέρτα δε σολ της Μαδρίτης ,αντιδρώντας βασικά στο πνεύμα της  ''δημοκρατίας'' και της οικονομίας από το οποίο διακατέχεται η Ισπανία και ολόκληρη η Ευρώπη.

Αυτό που έκανε την Ελλάδα να μπει στο χορό της μαζικής αυτής κινητοποίησης που βιώσαμε στην πλατεία συντάγματος πέρυσι , ήταν ένα απλό και σαρκαστικό σύνθημα το οποίο έλεγε: '' Ησυχία μην ξυπνήσουμε τους Έλληνες!''

Οι Έλληνες από την μεριά τους ξεχύθηκαν στους δρόμους , έκλεισαν την βουλή και μπροστά στον άγνωστο στρατιώτη , το κύριο πανό έγραφε : ''ξυπνήσαμε''  .Ότι συνέβει μετά από αυτό , όλοι το γνωρίζουμε…

Σιγά - σιγά όλο και περισσότερο αντιλαμβανόμαστε πως το αποτέλεσμα της κρίσης πάνω στην κοινωνία, εκτός από την οικονομική εξαθλίωση των ανθρώπων ,είναι η συνειδητοποίηση από μεριάς κάθε ατόμου ξεχωριστά για το τι ακριβώς εκπροσωπεί το παρών οικονομικό σύστημα.

Αυτό που διαγράφεται - με διαφορετικό επίπεδο σημαντικότητας - στον καθένα μας ,είναι τελικά η εικόνα του καθενός ανθρώπου ξεχωριστά, στο φόντο ενός σάπιου και χρεωκοπημένου συστήματος, που μέσα σε συνθήκες παρακμής μας χαρίζει τις πιο αντιφατικές εικόνες. Εικόνες όπως αυτή που έζησε η Ισπανία την Τετάρτη , όπου την ίδια ώρα η ''μαύρη πορεία'' των απεργών ανθρακωρύχων έφτανε στην Μαδρίτη και πλαισιωνόταν από 200.000 περίπου χιλιάδες κόσμου , ενώ ταυτόχρονα ο Πρωθυπουργός της χώρας όχι μόνο δεν έκανε πίσω , με πρώτη κίνηση την άγρια καταστολή των απεργών αλλά προχωρώντας σε ένα μαζικό γρονθοκόπημα ολόκληρου του Ισπανικού λαού εξαγγέλλοντας πακέτο μέτρων λιτότητας ύψους 65 δις ευρώ !

Τα νέα μέτρα ανακοινώθηκαν μόλις μία ημέρα μετά την έγκριση από το Eurogroup του μεγάλου πακέτου διάσωσης των προβληματικών τραπεζών της χώρας, που μπορεί να φτάσει έως και τα 100 δισ. ευρώ.

Ο πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι ανέφερε στη βουλή ότι το μέλλον της χώρας κινδυνεύει εξαιτίας της ύφεσης, του διογκωμένου ελλείμματος και της ανησυχίας των επενδυτών για τη δυνατότητα της Ισπανίας να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος της.

Ξεπερνούν δηλαδή κάθε όριο ψεύδους , αφού σύσσωμη η πολιτική ηγεσία όλων των χωρών  της ΕΕ, έχει καταφέρει μια τεράστια εκτροπή της πραγματικότητας , της αλήθειας , αλλά και της λογικής!

Οι Ισπανικές τράπεζες χρωστούν πάνω από 700 δις , η Ισπανική κυβέρνηση δανείστηκε περίπου 100 δις για την διάσωση τους και σε αντάλλαγμα θα κάνει αφαίμαξη από τους εργαζόμενους και την μεγάλη πλειοψηφία του Ισπανικού λαού , τουλάχιστον 65 δις !

Και όλα αυτά για να διασωθούν  τα μαγαζιά των Τραπεζιτών , την ίδια στιγμή που ιδίως η συμμορία των ελληνικών media , πανηγυρίζει ακόμη την δήθεν ήττα της Μέρκελ , και την δήθεν δημιουργία μηχανισμού , ο οποίος θα δανείζει απευθείας τις τράπεζες χωρίς μνημόνια για τις χώρες!

Είναι πραγματικά τα πάντα παράλογα.

Είναι επίσης αξιοσημείωτη η ομοιότητα της ''θεραπείας'' που δέχονται οι Ισπανοί με αυτή που βιώνουμε πλέον εμείς στην χώρα μας.

Έτσι αυτά τα πρώτα μέτρα, για την εξοικονόμηση των 65 δισ. ευρώ θα ληφθούν έως το 2015 και θα περιλαμβάνουν τη μείωση του αριθμού των δημοσίων επιχειρήσεων, τον περιορισμό κατά 30% του αριθμού των τοπικών συμβούλων (κάτι που έγινε στην Ελλάδα μέσω του Καλλικράτη), τον περιορισμό ορισμένων επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων, περικοπές των δημοσίων δαπανών κατά 3,5 δισ. ευρώ , περικοπές 600 εκατ. των προϋπολογισμών των υπουργείων και αύξηση του ΦΠΑ από 18% σε 21%.

Ίδια λοιπόν η θεραπεία και για την Ελλάδα του τεράστιου δημοσίου χρέους , ίδια και για την Ισπανία του τραγικού τραπεζικού χρέους .

Ένα χρόνο πριν λοιπόν , οι Ισπανοί , όπως και οι Έλληνες , ξεχύθηκαν στους δρόμους , κατέλυσαν πλατείες , συζήτησαν , διαδήλωσαν, έφαγαν χημικά και άγριο ξύλο , και όλα αυτά από το ίδιο σάπιο πολιτικό και οικονομικό σύστημα το οποίο συνεχίζει να εξουσιάζει και τις δύο χώρες μετά από τις αντίστοιχες εθνικές εκλογές.

Όσο κι αν δεν αντέχουμε την πείνα και την φτώχεια δεν παύουμε όμως να μην αντέχουμε την κοροϊδία .

Εγώ προσωπικά , αλλά και εκατομμύρια συμπολιτών μου,  Ελλήνων , Ισπανών  , Πορτογάλων , Ιταλών κλπ  έχοντας το δίκιο της οικονομικής επιστήμης , της λογικής και της ίδιας της ζωής και της αξιοπρεπής επιβίωσης,  απαιτούμε να μην πληρώσουμε ούτε ένα λεπτό για τις τράπεζες , ούτε μέσω χρεών του δημοσίου προς αυτές , ούτε για την ανακεφαλαιοποίηση και διάσωσή τους.

Απαιτούμε να μη καταστραφεί η ζωή μας γι αυτές , απαιτούμε να μη μας εκβιάζουν  , να μη μας λογοκρίνουν , να μη μας αυτοκτονούν!

Τώρα αν κάποιοι το θέλουν, να το δηλώσουν ονομαστικά στην εφορία και το υπουργείο οικονομικών , για να τους επιβληθούν οι αντίστοιχες περικοπές για λογαριασμό των τραπεζών και έτσι να σταματήσουν να κρύβονται πίσω από την ανώνυμη ψήφο τους στον Σαμαρά , τον Βενιζέλο και τον Ραχόϊ - η οποία μάλιστα αν και συντριπτική μειοψηφία , μετατρέπεται σε πλειοψηφία , μέσω του επίσης παρανοϊκού καλπονοθευτικού νόμου και έτσι εξαναγκάζει και όλους τους υπόλοιπους.

Όμως ,  μιας και κάτι τέτοιο θα ήταν απίθανο , είναι επιτακτικής σημασίας ο αγώνας για αμφισβήτηση και αλλαγή όλων των πολιτικών θεσμών , αλλαγή της -κατά αυτούς - δημοκρατίας και κυρίως αγώνας για την στοιχειώδη επιβίωση και την αναγκαία πρόνοια για τους εργαζόμενους , την νεολαία και τους συνταξιούχους.

Με λίγα λόγια , τι κι αν ξύπνησαν οι Ισπανοί , τι κι αν ξύπνησαν οι Έλληνες , η εξαθλίωση ,  η έλλειψη δημοκρατίας και η κοροϊδία παραμένουν ίδια παντού.

Μπαίνοντας στην τελική φάση μιας ιστορικής μάχης μεταξύ πλουσίων και φτωχών , κεφαλαίου και εργαζομένων , φτώχειας και ζωής ,μόνη μας ελπίδα οι κάθε λογής απεργοί ανθρακωρύχοι και πιο πολύ, αυτοί που τους στηρίζουν ,οι οποίοι είναι οι μόνοι που συνεχίζουν να κρατάνε τις πλατείες της οργής ζωντανές (ακόμη κι αν δεν βρίσκονται σ’ αυτές) και να κάνουν φασαρία με τις ρουκέτες τους, για να ξαναξυπνήσουν την Ευρώπη που κοιμάται...