Η εργασία δεν είναι αστείο…

Η εργασία δεν είναι αστείο…. ή μήπως είναι;; Για να έπεσε στα χέρια μου μάλλον κάτι την κάνει αστεία ακόμα και γελοία! Σήμερα λοιπόν μετά από τόσα χρόνια εξέλιξης, ο άνθρωπος έχει την πεποίθηση που αγγίζει τα όρια της ψευδαίσθησης ότι προορίζεται για μία ζωή γεμάτη δουλεία.
Δηλαδή ο άνθρωπος έχει καταφέρει να πείσει τον εαυτό του, ότι το λογικό είναι να δουλεύεις και μάλιστα πολύ σκληρά.

Εδώ χρειάζεται ένας διαχωρισμός γιατί θα πέσετε να με φάτε. Μια κοινωνία που θα σέβεται τον κάθε άνθρωπο που θα την απαρτίζει πρέπει να έχει τροφή, στέγαση και όλα όσα χρειάζονται ώστε να επιβιώσει και να εξελιχτεί. Αυτό αγαπητοί μου δεν είναι δουλειά αλλά προσφορά…. Όλοι προσφέρουν σε όλους και νοιάζονται πραγματικά για το τελικό προϊόν.  Και αυτή είναι η διαφορά.. Η έννοια της δουλειάς προήλθε από την  ανάγκη της παραγωγής ενός προϊόντος με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά!

Αυτό που γίνεται όμως σήμερα δεν έχει ως σκοπό το τελικό προϊόν, αλλά το κέρδος. Και εξηγώ : ένας εργάτης σήμερα εργάζεται για το μεροκάματό του απλά. Μεροκάματο που δεν έχει καμία σχέση με το κέρδος που παράγει η δουλεία του. (Όσοι λέτε ότι ο εργοστασιάρχης έχει βάλει τα λεφτά, τα μηχανήματα και άλλα τέτοια υποτακτικά και χαζά επιχειρήματα σας απαντώ πως ναι, ο εργάτης με το αφεντικό, για όσο θα υπάρχει θα πρέπει να παίρνει τα ίδια. Η στην τελική θα πρέπει το αφεντικό να δουλέψει… οπότε θα πάψει να είναι και αφεντικό!) μετά την παρένθεση συνεχίζω, το αφεντικό λοιπόν δεν το ενδιαφέρει το προϊόν αλλά το κέρδος… έτσι λοιπόν όλη η αλυσίδα της εργασίας ενδιαφέρεται για την παραγωγή του κέρδους και κυρίως το κέρδους του αφεντικού και όχι για το παραγόμενο προϊόν.

Κύριοι και κυρίες μου κανείς σήμερα δεν ξέρει τον λόγο που δουλεύει και όποιος ξέρει έχει παρανοήσει τον λόγο της εργασίας. Είναι δυνατόν να προσπαθούμε να κατοχυρώσουμε το οκτάωρο την ίδια ώρα που εκατομμύρια είναι άνεργοι; Δηλαδή προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας, ότι το λογικό είναι να δουλεύουμε το 1/3 της ζωής μας και όποιος δεν το κάνει είναι τεμπέλης; Σήμερα παράγονται άπειρα προϊόντα τα οποία είναι άχρηστα και σε τίποτα δεν βοηθούν τον άνθρωπο στο να εξελιχθεί και να γίνει πιο έξυπνος. Υπάρχουν προϊόντα που πραγματικά αναρωτιέσαι ποιος θα αγόραζε κάτι τέτοιο… και όμως δουλεύουν εκατοντάδες άνθρωποι και παράγονται τεράστια ποσοστά κέρδους! Δες τους αγρότες : εκτός ότι έχουν εγκαταλείψει πλήρως την Γή το μεγαλύτερο ποσοστό από αυτούς που συνεχίζουν να καλλιεργούν, παράγουν προϊόντα (κυρίως ποικιλίες αγροτικών προϊόντων) που δεν μπορούν να πουληθούν ή πωλούνται σε εξευτελιστικές τιμές. Παρ’ όλα αυτά όμως δουλεύουν και μοχθούν για να παράγουν κάποιο άχρηστο προϊόν.

Όλα αυτά στα λέω για να καταλάβεις πως η εργασία σήμερα έχει απομακρυνθεί κατά πολύ από τον πρωταρχικό της στόχο. Πλέον δουλεύεις για να δουλεύεις ( όσοι δουλεύουν ) και είναι πολλές οι ώρες εργασίας για όσους εργάζονται, μη αφήνοντας τους χρόνο να περιγράψουν πόσο μάλλον να καταλάβουν τι τους συμβαίνει!  Έχεις αναρωτηθεί γιατί αφού πλέον υπάρχει τεράστια βιομηχανοποίηση υπάρχουν εργαζόμενοι που δουλεύουν πολύ περισσότερο από ότι παλιότερα που δεν υπήρχαν μηχανές;

Για να βγούμε από όλο αυτόν τον τρελό φαύλο κύκλο, θα πρέπει να κατανοήσουμε ορισμένα σημαντικά πράγματα. Ο άνθρωπος δεν είναι εργάτης, μεροκαματιάρης, χαζός, διευθυντής, τραπεζίτης και ότι άλλο άσχημο λένε για καλό σε κάποιον.

Ο άνθρωπος εκπροσωπεί την αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη, την νόηση, την επιστήμη, την εξέλιξη και ότι άλλο λένε για κακό σε έναν άνθρωπο.

Μπορούν όλοι οι άνθρωποι να συμβάλουν στην εξέλιξη της κοινωνίας μέσω της εργασίας με μοναδικό κίνητρο το παρεχόμενο προϊόν ή υπηρεσία. Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να εργάζονται πολύ λίγο μοιραζόμενοι τον ίδιο πλούτο, όλοι ισόποσα. Η ανεργία είναι αποτέλεσμα του καπιταλισμού και όχι της κακής τους τύχης. Τα πράγματα είναι πολύ απλά για να τα μπερδεύετε τόσο, σκεφτείτε λίγο διαφορετικά δεν θα πάθετε και τίποτα!

ΥΓ: Αν δεν γέλασες με το παραπάνω, τότε πρέπει να κόψεις την δουλειά, σου έχει διαλύσει το χιούμορ!