Δίδακτρα στα πανεπιστήμια; Δεν νομίζω!

 

Όταν πριν από περίπου ένα χρόνο (μέσα Αυγούστου) ψηφιζόταν το νομοσχέδιο για την εκπαίδευση στην ελληνική βουλή από τα ¾ των βουλευτών, κανείς δεν περίμενε τις μετέπειτα κινητοποιήσεις της φοιτητικής κοινότητας, που τελικά θα τον πέταγε στο καλάθι των αχρήστων. Έτσι, μετά από ένα χρόνο, επαναφέρεται το ζήτημα της εφαρμογής του νόμου και κυρίως του κομματιού της επιβολής διδάκτρων στους φοιτητές, με πρόσχημα την «σπατάλη» των χρημάτων του ελληνικού δημοσίου από τους «αιώνιους φοιτητές».

Όσο ανάξιους σκέψης κι αν μας θεωρεί η κυβέρνηση, δεν πρέπει να «πέσει» κανείς στην παγίδα-τρικ του υπουργείου αναφορικά με τους «αιώνιους φοιτητές» που υποτίθεται ότι σπουδάζουν σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας. Και αυτό γιατί όπως γνωρίζουμε, με βάση τον προηγούμενο νόμο για την ανώτατη εκπαίδευση, οι φοιτητικές παροχές διαρκούν μέχρι και το 6^ο έτος όπου μετά από αυτό διακόπτονται οριστικά. Μετά το 6^ο έτος λοιπόν ο φοιτητής δεν δικαιούται ούτε βιβλία, ούτε σίτιση, ούτε στέγαση, ούτε καν πάσο και ως εκ τούτου, η μόνη οικονομική επιβάρυνσή του προς το ελληνικό κράτος, είναι η κόλλα χαρτί στην οποία δίνει τις γραπτές εξετάσεις.

Κανείς όμως δεν μπορεί να είναι τόσο αφελής ώστε να πιστεύει τις «καλοπροαίρετες» θέσεις της κυβέρνησης για θέσπιση διδάκτρων μόνο στους αιώνιους φοιτητές. Αντίθετα αν γίνει αυτό το πρώτο βήμα, δεν θα αργήσει και η θέσπιση διδάκτρων από τα πρώτα κιόλας έτη, με αποτέλεσμα βέβαια τον άμεσο αποκλεισμό από την «δωρεάν» «παιδεία» ενός ευρύτατου μέρους της κοινωνίας, το οποίο δεν θα έχει την ικανότητα να βρει τους οικονομικούς πόρους που θα χρειάζονται για τις σπουδές του. Αν και σήμερα η «δημόσια και δωρεάν» παιδεία δεν είναι ούτε δημόσια, ούτε δωρεάν, με αποτέλεσμα ακόμα και τώρα να αποκλείονται τα παιδιά των φτωχών οικογενειών από την εκπαίδευση, ωστόσο μπορεί κανείς εύκολα να υπολογίσει την τραγική αύξηση των παιδιών που δεν θα μπορούν σε καμία περίπτωση να σπουδάσουν στην περίπτωση της επιβολής διδάκτρων.

Τα δίδακτρα βέβαια στην εκπαίδευση (όχι μόνο στην ανώτατη αλλά σε όλες τις βαθμίδες) δεν είναι καμιά ελληνική «επινόηση», αλλά πληθώρα παραδειγμάτων υπάρχουν ήδη σε πολλές χώρες του εξωτερικού, με εμφανή βέβαια τα αποτελέσματα. Μάλλον, η «άριστη εφαρμογή» του θεσμού των διδάκτρων «θάμπωσε» την ελληνική κυβέρνηση από τα εξαίσιά της αποτελέσματα, όπως για παράδειγμα η φοίτηση ενός μέσου Άγγλου/μέσης Αγγλίδας στην βρετανική εκπαίδευση, όπου τα δίδακτρα έχουν θεσπιστεί εδώ και πολλά χρόνια.

Στην Βρετανία λοιπόν τα δίδακτρα τα οποία κυμαίνονται σε πολύ υψηλά ποσά είναι λογικό, είτε να μην διαθέτονται από τους νέους, είτε να τους επιβαρύνουν κατά πολύ οικονομικά, ενώ τα ποσά των διδάκτρων όχι μόνο δεν είναι σταθερά αλλά δέχονται αυξήσεις οι οποίες μπορεί να ξεπερνούν τον διπλασιασμό τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυξήσεων τέτοιου είδους, αποτελούν οι αυξήσεις που έγιναν πριν περίπου 1 μίση χρόνο από την βρετανική κυβέρνηση η οποία ψήφισε νόμο, ο οποίος τριπλασίαζε το χρηματικό ποσό των διδάκτρων.

Ποια είναι τα αποτελέσματα του «έξοχου» παραδείγματος που θέλουμε όμως να ακολουθήσουμε; Ένα λογικό συμπέρασμα που θα έκανε κανείς είναι  ότι με τόσους περιορισμούς (οικονομικούς) περιορίζεται και η συμμετοχή των φοιτητών στα προγράμματα σπουδών καθώς είναι αδύνατο να σπουδάσει κάποιος, ο οποίος δεν διαθέτει το απαραίτητο κεφάλαιο. Σ’ αυτό ακριβώς λοιπόν το σημείο είναι που παρεμβαίνουν οι «σωτήρες», οι προσωπικοί «ευεργέτες» που δεν είναι άλλοι από τις τράπεζες.

Δεν έχεις λεφτά να σπουδάσεις; Στα δανείζω!

Αποτέλεσμα; Ο μέσος όρος των φοιτητών που αποφοιτά από την βρετανική ανώτατη εκπαίδευση βρίσκεται με ένα χρέος το οποίο πολλές φορές ξεπερνά τις 40.000 λίρες. Τι καλύτερο παράδειγμα λοιπόν για να επιβάλουμε και ‘μείς δίδακτρα;

Τι καλύτερο από το να αποφοιτείς 22, 23, 24 χρονών και να ξεκινάς την καριέρα και την σταδιοδρομία σου με ένα χρέος 40.000 ευρώ προς τον «ευεργέτη» σου, την εκάστοτε «καλοπροαίρετη» και «καλόπιστη» Τράπεζα; Τι καλύτερο από το να καταργηθεί η δωρεάν πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση; Τι καλύτερο τελικά από  την εμπορευματοποίηση της γνώσης;  (κυβερνητικά ερωτήματα)

ΥΓ: Αφιερωμένο στην κυβέρνηση και στα κανάλια που προσπαθούν να μας πείσουν ότι τόσα χρόνια ζούσαμε με δανεικά (και αυτό φταίει που θα χρεοκοπήσουμε) και ταυτόχρονα είναι οι ίδιοι που θα προωθήσουν αύριο τα φοιτητικά δάνεια που αναφέραμε, με σκοπό να ζεις μια ολόκληρη ζωή κάτω από το βάρος των προσωπικών χρεών. Πραγματικά άξιοι!