χωρίς αντάλλαγμα

«Ενοίκια που δεν πληρώθηκαν, λογαριασμοί σε στοίβες , σε ένα συρτάρι που δεν ανοίγουμε, τα τρόφιμα στο ψυγείο μόνο για τις επόμενες δυο μέρες, δανεικά»

Γράφει η mpanana

Ένας αγώνας των γονιών να κρατηθούν. Γονείς που δίνουν  αγώνα να κρατήσουν τα παιδιά έξω από το ζόρι. Οικογένειες διαλύονται και οικογένειες δένονται.  Απέναντι τους βρίσκουν ένα διαλυμένο σύστημα που αντί για βιβλία μοιράζει στα παιδιά τους φωτοτυπίες ή dvd.  Μοιάζει να παίζεται στα ζάρια το δικαίωμα στη γνώση, αφήνοντας  τους γονείς  να παλέψουν με το στίγμα. Αυτό που το πας. Το στίγμα. Το στίγμα του άνεργου, του φτωχού, αυτού που δεν κατάφερε να δώσει στα παιδιά του όλα αυτά που κάποτε ονειρεύτηκε. Μια αίσθηση ανικανότητας.  Και από την άλλη το προσωπικό σθένος.  Δε θέλουμε φιλανθρωπία, την αξιοπρέπεια μας θέλουμε.

Και ένας φόβος για όλα. Όχι για αυτά που σήμερα δεν μπορούν να προσφέρουν αλλά για το μέλλον, συνολικά. Και αν με κόπο μαζέψουν τα λεφτά να διατηρήσουν τα ιδιαίτερα και τα φροντιστήρια, μετά τι;

Θυμάμαι πως είναι να πιέζεσαι να αποφασίσεις τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις τότε που το μόνο που σε νοιάζει είναι να διαρκούσαν οι διακοπές  δυο μήνες παραπάνω.  Ίσως κάποια από αυτά τα παιδιά που είναι σε αυτή την ηλικία, φέτος να μην πήγαν διακοπές. Να δούλεψαν το καλοκαίρι για να βοηθήσουν τους γονείς τους. Κάποιοι νομίζουν πως αυτά δεν γίνονται. Ή γίνονται κάπου μακριά. Δεν το λέω για να λυπηθείς.  Δεν είναι για να λυπάσαι. Είναι για να πάρεις την απόφαση  να συμμετέχεις ενεργά. Για να καταλάβεις πως αυτό που σήμερα είναι μακρινό, αύριο μπορεί να φτάσει απροσδόκητα κοντά σου. Να, εγώ σήμερα το πρωί έχασα τη δουλειά μου. Τέσσερα χρόνια σχεδόν βοηθούσα άλλους να βρουν δουλειά. Σήμερα πήγα στην παρέα τους. Χωρίς προειδοποίηση. Απροσδόκητα. Έτσι,  κάπως, με κάποιον τρόπο, έρχεται κοντά σου αυτό που νόμιζες μακρινό. Να συμμετέχεις.  Να δεις από κοντά πόσο γεμάτος νιώθεις όταν δίνεις και σου δίνουν χωρίς αντάλλαγμα. Από αλληλεγγύη. Να συμμετέχεις.

Να συμμετέχεις στο κοινωνικό φροντιστήριο στο Ναύπλιο, στα Χανιά, στον Πύργο, στο Αγρίνιο, στο Καρπενήσι, στην εργατική λέσχη Νέας Σμύρνης, στο κοινωνικό ωδείο, στο #tutorpool.

Να συμμετέχεις . Να μην αποφασίζουν άλλοι. Να αποφασίζεις εσύ. Εγώ και εσύ. Έχουμε ο ένας τον άλλο. Να συμμετέχεις κι εσύ για να το γυρίσουμε. Για να μη το αφήσουμε έτσι. Για να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο γίνονται τα πράγματα. Να θυμάσαι. Να συμμετέχεις για αυτό. Να συμμετέχεις για σένα. Να είσαι παρόν.