Οι βαθιές τσέπες της φανέλας

Ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας βροντοφώναζε πως οι μέρες που ζούμε είναι «ιστορικές», ποιος θα φέρει αντίρρηση σε αυτό(?), οι κοινωνικές – πολιτικές –οικονομικές εξελίξεις γίνονται με αλματώδης ρυθμούς σε σημείο που ο κόσμος πολλές φορές αδυνατεί να παρακολουθήσει , όταν λέω ο κόσμος εννοώ εκείνο το κομμάτι που ενδιαφέρεται για τα τεκταινόμενα.

Προερχόμενοι από μια βαθιά σκοταδιστική περίοδο προεκλογικής τρομοκρατίας συνειδητοποιούμε πως ένα μεγάλο μέρος της τάξεως του 50% συνεχίζει να αδιαφορεί και να αποποιείται της ευθύνης του απέναντι στα κοινά, της συμμετοχής του και την ευθύνη απέναντι στους άλλους και στις επόμενες γενιές. Παρ’ όλα αυτά η περίοδος αυτή ατυχώς συνέπεσε με την έναρξη του Euro 2012 και αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι προεκλογικές ντρίπλες να επισκιαστούν από τις ποδοσφαιρικές, καθώς και τους αγώνες της εθνικής.

Πολλές φορές μεγάλα γεγονότα γίνονται με σκοπό να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο

 

από τα γεγονότα και τα διάφορα καθημερινά τους προβλήματα.  Το ότι πολλά τέτοια γεγονότα διεξάγονται σε περιοχές ή σε χρονικές περιόδους τέτοιες ούτος ώστε  να δημιουργείται κλίμα εθνικής έξαρσης και αδιαφορίας για οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη (περικοπές μισθών ,ανεργία κτλπ) δεν είναι τυχαίο. Κάποιοι καχύποπτοι θα  πούν πως προσπαθώ να δημιουργήσω κλίμα, ότι τρομοκρατώ αλλά για αναλογιστείτε σε ποια μέρη και σε ποιες χρονικές περιόδους διεξήχθηκαν αυτά τα γεγονότα, τι κάλυψη και διαφήμιση είχαν από τα ΜΜΕ και τι άλλα γεγονότα συνέβησαν την ίδια περίοδο που κανείς δεν του έδωσε σημασία αλλά είχαν μεγάλη επίδραση στις μελλοντικές εξελίξεις.

Από την άλλη ανοίγει ένα άλλο ζήτημα,  πέρα από την εθνική περηφάνια, έχουμε τους ίδιους τους πρωταγωνιστές, τους ποδοσφαιριστές στην προκριμένη περίπτωση, που αναλόγως το αποτέλεσμα και τη απόδοση τους γνωρίζουν την ανάλογη  θεοποίηση ή κατακραυγή.  Θυμηθείτε πως οι ήρωες  του 2004 μέσα σε λίγους μήνες βυ-

 

θίστηκαν στα τάρταρα μετά τις συνεχόμενες ήττες τους. Η δόξα είναι κάτι εφήμερο αλλά το χρήμα κανείς δεν το αρνήθηκε. Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν πως οι παίχτες αγωνίζονται για την τιμή της ομάδας, την φανέλα, τη χώρα, το έθνος, την ιστορία, αλλά πόσο αυτά είναι αληθινά ;  Κατά πόσο αυτά αγγίζουν την πραγματικότητα και κατά πόσο ένας παίχτης βάζει όλα αυτά πάνω από την τσέπη του. Τα ευκαταφρόνητα ποσά που γίνονται αποδέκτες οι ποδοσφαιριστές δεν είναι και λίγα σε συλλογικό επίπεδο, όταν έχει να κάνει σε εθνικό τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα ποιο σκοτεινά.

Παρασκευή  22 Ιουνίου 2012, ιστορική μέρα, θρησκόληπτης ευλάβειας απέναντι στην μάχη της Εθνικής Ελλάδος απέναντι στην Γερμανία, ένα αγώνα ποδοσφαίρου τον έχουν αναγάγει σε θέμα εθνικής υπερηφάνειας . Στο πρόσωπο των παιχτών της Γερμανίας βλέπουν την Μέρκελ και την τρόικα, τους υπαίτιους της κατάστασης της χώρας. Άλλο αν οι πραγματικοί υπαίτιοι βρίσκονται μέσα στην Ελλάδα και κατέχουν υπουργικές θέσεις.

  Σε μία κατάσταση παράνοιας οι παίχτες πρέπει να αποδείξουν πως οι καρδία τους είναι πιο μεγάλη από την τσέπη τους.  Κατά πόσο κάποιος παίζει για την χώρα του ή για την τσέπη του είναι λίγο δύσκολο να το αποσαφηνίσουμε, πάντως σίγουρα η τσέπη έχει μεγάλες διαστάσεις και αυτό γιατί :

8,000,000 ευρώ θα εισπράξει η εθνική ομάδα για την συμμετοχή της στη διοργάνωση

1,000,000 ευρώ είναι το πριμ για κάθε νίκη στη φάση των ομίλων

500,000 ευρώ για την ισοπαλία στη φάση των ομίλων

2,000,000 ευρώ πριμ για τις ομάδες που θα περάσουν στη ημιτελική φάση

Αποφεύγω να βάλω τα ποσά σε περίπτωση νίκης ή τα ποσά που έχουν πάρει οι άλλες ομάδες, πολλά τα μηδενικά και είναι μόνο από την UEFA, φανταστείτε και πόσα ακόμα θα πάρουν από την ΕΠΟ και του χορηγούς.. χχχμμμ τι θυσίες κάνουν αυτά τα παιδία για την πατρίδα…

Τελικά κατά πόσο είναι εθνικοί ήρωες και πόσο βαριά είναι μια φανέλα..;; Εεε, χρυσή είναι, βαριά θα είναι…

Dr’Οου