Από τον ¨θάνατο¨ του Superman Red Son στον θάνατο του Captain America

Το να κάνεις μια ιστορική αναδρομή και να παρουσιάσεις τα σημαντικότερα γεγονότα στην ιστορία ενός θεσμού, κινήματος, λαού ή, στην περίπτωσή μας, Μέσου, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Θα πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός στην επιλογή αυτών που θα παρουσιάσεις, ώστε, από τη μία, να μην αφήσεις έξω κάτι σημαντικό και, από την άλλη, να μην καταλήξεις με ένα έπος που κανείς δε θα μπει στον κόπο να παρακολουθήσει.Όπως είναι λογικό οι κοινωνικές εξελίξεις και γεγονότα εμπνέουν και επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τις τέχνες. Έτσι είναι αδύνατο ένα μεγάλο ,σύγχρονο και αναπτυσσόμενο κομμάτι της τέχνης όπως είναι τα κόμιξ (είναι γνωστά και ως ένατη (9) τέχνη) να μην εξιστορήσουν ή σατιρίσουν με τον δικό τους μοναδικό  τρόπο τα τεκταινόμενα.  Τις πρώτες πρωινές ώρες των Χριστουγέννων του 1991, ο Γκορμπατσόφ δήλωσε την παραίτησή του, μεταθέτοντας όλες τις εξουσίες του στον Μπόρις Γιέλτσιν. Εκείνη τη νύχτα, πραγματοποιήθηκε για τελευταία φορά η υποστολή της σοβιετικής σημαίας στο Κρεμλίνο. Πρίν ένα χρόνο  ήταν η εικοσάχρονη επέτειος – μαύρη για ορισμένους, φωτεινή για άλλους, αδιάφορη για μερικούς –  και αποτελεί την καλύτερη αφορμή για να ξαναθυμηθεί κανείς όλο το χρονικό της πτώσης, από την ανάληψη της ηγεσίας από τον Γκορμπατσόφ μέχρι την αποφράδα 26η Δεκεμβρίου 1991. Εκείνη την ημέρα η παγκόσμια κοινότητα της αριστεράς έμεινε αποσβολωμένη όταν έπαψε περήφανα να κυματίζει η σημαία της ΕΣΣΔ και ο γίγαντας - προπύργιο του κομμουνισμού κατέρρεε ,δίνοντας την ευκαιρία   στην Αμερική να εξουσιάζει ανεξέλεγκτα τον κόσμο, την ώρα που από της στάχτες της λαοκρατίας θα γεννιόταν ένα από τα πιο καπιταλιστικά και κοινωνικά άνισα κράτη. 

Τα κόμιξ με τον δικό τους μοναδικό τρόπο αναλαμβάνουν να βάλουν την δική τους υπογραφή, η  έκδοση του Superman Red Son ήταν μια ανακούφιση για τους ονειροπόλους αριστερούς που ποτέ δεν ξέχασαν και πάντα ελπίζουν, μέσω μιας  ανατρεπτικής – εναλλακτικής – διαφορετικής και <<παιδικής>> ματιάς βλέπουν την αναβίωση της κόκκινης ελπίδας. Μετά το 2000 δημιουργήθηκε ο Superman Red Son  μετατρέποντας τον αμερικανό ήρωα σε σοβιετικό. Ο superman αντί να καταλήξει το σκάφος του στο Κάνσας πέφτει στην Ουκρανία. Στην ιστορία του Mark Millar ο Superman δεν είναι ο σπασίκλας δημοσιογράφος αλλά ο λεβέντης αξιωματικός του σοβιετικού στρατού εξακολουθεί να φοράει το σώβρακο πάνω από το παντελόνι του αλλά αντί για το "S" στο στήθος έχει το σφυροδρέπανο και συνεχίζει να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του για το κοινό καλό ορμώμενος όμως από τα σοσιαλιστικά ιδεώδη!Η ιστορία με λίγα λόγια λέει ότι το 1950 δολοφονείται ο Στάλιν και αναλαμβάνει την διακυβέρνηση της Σοβιετικής ΄Ενωσης ο Superman.  Όλος ο πλανήτης εντάσσεται στο σύμφωνο της Βαρσοβίας πλην των ΗΠΑ. Ο superman σαν παγκόσμιος ηγέτης λύνει όλα τα προβλήματα των λαών. Του αντιστέκεται ο Batman που στην ιστορία είναι ο "αναρχικός" ο οποίος είναι αντίθετος στην ουτοπική κοινωνία που δημιουργείται. Την Αμερική ουσιαστικά εξουσιάζει ο Λέξ Λούθορ ένας αδίστακτος επιχειρηματίας. Στο τέλος ο Superman με τη Σοβιετική Ένωση αναγκάζεται να έρθει σε πόλεμο εναντίον των ΗΠΑ. Τελικά όμως ο superman σώζει τον πλανήτη που ενώνεται υπό την αρχηγία του Λεξ Λούθορ και έχοντας ως σύστημα διακυβέρνησης τον κομμουνισμό. 

Οι τέχνες (και ειδικά τα κόμιξ λόγο της ιδιομορφία τους) δεν συγχωρούν τα κοινωνικοπολιτικά λάθη, εμπνέονται από αυτά τα κρίνουν ,τα κατακρίνουν και τα καυτηριάζουν, συνήθως γελοιοποιώντας τα. Η χειρότερη εκδίκηση που μπορεί να δοθεί μέσω τον τεχνών είναι ο θάνατος. Και εξηγούμαι, όταν σε ένα έργο ένας ήρωας πεθαίνει χάνοντας την υστεροφημία του ή ακόμα χειρότερα ο θάνατος του είναι εικονικός γιατί θανατώνεται στην συνείδηση των υπόλοιπων ηρώων και  του κόσμου, τότε αυτός ο ήρωας είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ ή και να  υπήρξε να έμεινε σαν ένας μύθος που κανείς πια δεν ασχολείται.  Κάπως έτσι συμβαίνουν τα πράγματα όταν ο καπιταλισμός εισέρχεται στον κόσμο των κόμιξ, δημιουργεί  τον Superman & τον Captain America ως προστάτες της λαϊκής τάξης, ως ήρωες και πρότυπα  προς μίμηση, αλλά κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί τον θάνατό τους. Τον θάνατο ενός σούπερ ήρωα και τον συσχετισμό που μπορεί να υπάρχει με την κοινωνική κατάσταση του σήμερα και τον θάνατο του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Ήρθε η ώρα να θανατώσουμε τους σωτήρες και τον καπιταλισμό, ήρθε η ώρα να πάρει ο ίδιο ο λαός την τύχη του στα χέρια του. 

Dr. Oου