Η ψευδολατρεία των Ολυμπιακών Αγώνων

Η χρονική περίοδος που διανύουμε ως χώρα αλλά κυρίως ως γενιά είναι άκρως ιστορικής σημασίας. Bρισκόμαστε στο χείλος ενός γκρεμού και ενώ συζητάμε τον τρόπο που θα πέσουμε, καταλαβαίνουμε πως κάποιος μας σπρώχνει και δεν αντιδρούμε. Ένα μέρος του κόσμου πίστευε

πως το βαρέλι που όλοι φανταζόμασταν έχει κάποιο πάτο και όταν τον φτάναμε θα υπήρχαν αντιδράσεις, παρ’ όλα αυτά η διάθεση των λαϊκών μαζών  δείχνει μέχρι στιγμής πως το βαρέλι έχει χώρο ακόμα ή τουλάχιστον έτσι κάποιοι πιστεύουν ( ή δεν βλέπουν αυτό που έρχεται). 

Αυτός είναι λοιπόν και ο λόγος που λέμε πως η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική αλλά επί το πλείστον είναι κρίση ιδεολογική, κρίση νοοτροπίας και κρίση της παιδείας. Και αυτό γιατί αν  υπήρχε η σωστή διαπαιδαγώγηση, θέληση για ενημέρωση και ανάπτυξη μιας σωστής νοοτροπίας τότε η κατάσταση θα διαμορφωνόταν εντελώς διαφορετικά.

 Εκείνος που έτσι σας καταδυναστεύει έχει μόνο δύο μάτια, μόνο δύο χέρια, μόνο ένα σώμα, τίποτα παραπάνω από όσα διαθέτει και ο τελευταίος άνθρωπος ανάμεσα στους αμέτρητους που κατοικούν στις πόλεις σας. Στην πραγματικότητα δεν έχει τίποτα παραπάνω για να σας καταστρέψει, από την εξουσία που εσείς του απονείματε. Πού βρήκε αρκετά μάτια για να σας κατασκοπεύσει εάν δεν του τα δώσατε οι ίδιοι; Πώς μπορεί να έχει τόσα πολλά χέρια για να σας χτυπά, εάν δεν τα δανείστηκε από εσάς; Τα πόδια με τα οποία ποδοπατά τις πόλεις σας, πού τα βρήκε εάν δεν είναι τα δικά σας; Πώς έχει οποιαδήποτε εξουσία πάνω σας, εκτός μέσα από εσάς;  Πώς θα τολμούσε να σας επιτεθεί εάν δεν είχε τη συνεργασία σας; Τί θα μπορούσε να σας κάνει εάν εσείς οι ίδιοι δε συνεργούσατε με τον κλέφτη που σας ρημάζει, εάν δεν ήσασταν συμμέτοχοι με τον εγκληματία που σας σκοτώνει, εάν εσείς οι ίδιοι δεν προδίδατε τους εαυτούς σας;  Σπέρνετε τα χωράφια σας ώστε να μπορεί να τα ρημάζει, φτιάχνετε κι επιπλώνετε τα σπίτια σας ώστε να του δίνετε αγαθά για να πλιατσικολογήσει. Ανατρέφετε τις κόρες σας ώστε να μπορεί να ικανοποιήσει τη λαγνεία του. Μεγαλώνετε τα παιδιά σας ώστε να μπορεί να ασκήσει πάνω τους το μεγαλύτερο προνόμιο που ξέρει – να οδηγηθούν στις μάχες του, να πάνε στο σφαγείο, να γίνουν υπηρέτες της απληστίας του και όργανα της εκδίκησής του. Παραδίδετε τα κορμιά σας στην σκληρή εργασία, προκειμένου να είναι σε θέση να ικανοποιεί τι; απολαύσεις του και να κυλιέται στις αισχρές ηδονές του. Αδυνατίζετε προκειμένου να τον κάνετε τον ισχυρότερο και τον ενδοξότερο που θα σας έχει υπό έλεγχο. 
                                                                                                               (Αποσπάσματα από το “Πραγματεία περί εθελοδουλείας” του Ετιέν ντε λα Μποεσί. Α΄ έκδοση-ελευθεριακή κουλτούρα1995, Β΄έκδοση-πανοπτικόν2002, Α΄ανατύπωση-2005.)

Κάπως έτσι έχει διαμορφωθεί η σημερινή κοινωνία, όπου το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας ζει για να δουλεύει για να ζει και όλα αυτά για ένα κομμάτι ψωμί, για οικονομικές απολαβές δηλαδή που δεν συντηρούν ούτε δίνουν την δυνατότητα επιβίωσης σε ένα  άτομο. Κάτω από αυτή την αδυναμία χειραφέτησης του σώματος και των ιδεών φτάνουμε στην ψυχική και νοητική χειραγώγηση και καθοδήγηση.  Λόγω λοιπόν της σωματικής και ψυχολογικής καταπίεσης που ασκείται στο άτομο για να μην αντισταθεί, εναντιωθεί και εξεγερθεί του δίνουν ως διέξοδο τον αθλητισμό ( και δεν μιλάμε για τον υγιή αθλητισμό που ανήκει στην εργατική τάξη και έχει ως σκοπό την ψυχαγωγία, την κοινωνικοποίηση και σωματική υγεία) και όταν ο αθλητισμός δεν είναι αρκετός από μόνος του, τότε κάνει την εμφάνισή της η εθνική και πατριωτική υπερηφάνεια. Κάπως έτσι και στις μέρες μας υπό την πίεση της κρίσης περάσαμε από τα «λιοντάρια με τα χρυσά πόδια και τις βαθιές τσέπες» της εθνικής ποδοσφαίρου, στα παλικάρια της καλαθοσφαίρισης και ύστερα στην νέα ελπίδα της ομάδας ποδοσφαίρου U-19. Όμως όλα αυτά δεν ήταν αρκετά για να αναδείξουν το εθνικοπατριωτικό ιδεώδες  και καταλήγουμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.

 Βέβαια από μια πλευρά, βάση της κοινωνικής κινητικότητας, ενώ πριν ένα χρόνο οι πλατείες ήταν γεμάτες από αγανακτισμένους πολίτες, σήμερα βλέπουμε τους Ισπανούς να βρίσκονται στους δρόμους και να μάχονται για το μέλλον τους, σε αντίθεση με τους Έλληνες που απολαμβάνουν το καφεδάκι τους σε κάποια παραλία την στιγμή που μισθοί και συντάξεις εξανεμίζονται.  Λίγο η μπάλα, λίγο οι διπλές εκλογές, λίγο το καλοκαίρι, ο Έλληνας κουράστηκε να αντιστέκεται και πήγε διακοπές με τα λεφτά που δεν έχει. Μόνη ελπίδα της χαμένης εθνικής υπερηφάνειας, οι μονομάχοι που στάλθηκαν στο Κολοσσαίο του Λονδίνου.   

Πολλοί είναι αυτοί που για διάφορους λόγους τοποθετούνται ενάντια στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ένας από τους πιο βασικούς είναι, πως οι αγώνες αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική ιδέα ούτε ως προς την αρχαιότητα, ούτε ως προς αυτό που πρεσβεύουν , αλλά ούτε προς το Ολυμπιακό ήθος και πνεύμα. Οι αγώνες αυτοί κατά την διάρκεια της ιστορίας, έχουν χρησιμοποιηθεί  από τον καπιταλισμό, ως προς τη εκμετάλλευση της ιδέας και αυτού που πρεσβεύουν, από την προσπάθεια αναβίωσής τους στην Αθήνα το 1896.

Στη διάρκεια της ιστορίας οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν καταλήξει να γίνουν ένα μεγάλο φιάσκο το οποίο εκμεταλλεύονται ηγέτες – ηγεσίες και πολυεθνικές εταιρίες, αθλητές για λίγα λεπτά δόξας και αρκετά χρήματα είναι ικανοί να θέσουν σε κίνδυνο τη σωματική τους ακεραιότητα, μέχρι και την ζωή τους.

Κάνοντας μια μικρή ιστορική αναδρομή στη ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων βλέπουμε :

Ø Κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων στην αρχαιότητα έπαυαν  οι εχθροπραξίες και οι άνθρωποι αγωνίζονταν ο ένας πλάι στον άλλο ακόμα και αν ήταν εχθροί ορκισμένοι.

Ø Η ευγενής άμιλλα και το δάφνινο στεφάνι  έγιναν ένας ελεεινός και άγριος ανταγωνισμός μεταξύ χημειών κα ντόπας, χρυσά μετάλλια και πακτωλός ποταμός χρήματος.

Ø Οι αρχαίοι αθλητές αγωνίζονταν γυμνοί , σήμερα οι βιομηχανίες μόδας και αθλητικής ένδυσης επενδύουν εκατομμύρια ( και μην ξεχνάμε πως οι εταιρίες αυτές   εκμεταλλεύονται ανήλικα παιδιά στα εργοστάσια τους κάτω από ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής, ανύπαρκτα μεροκάματα και ατέλειωτες ώρες εργασίας)

Ø Ολυμπιακοί Αγώνες Βερολίνο 1936, η αντισημιτική κυβέρνηση του εθνοσοσιαλιστικού κόμματος εκμεταλλεύτηκε το γεγονός της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων για να βελτιώσει την εικόνα της Γερμανίας στο εξωτερικό και να αποσπάσει την προσοχή από τις προθέσεις της. 

Ø Ολυμπιακοί Αγώνες Μόναχο 1972, η  Σφαγή του Μονάχου έγινε κατά τη διάρκεια των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1972, όταν μέλη της Ισραηλινής αποστολής έπεσαν θύματα απαγωγής από την παλαιστινιακή τρομοκρατική οργάνωση Μαύρος Σεπτέμβρης. Η απαγωγή έληξε με αποτυχημένη επέμβαση της γερμανικής αστυνομίας, κατά την οποία σκοτώθηκαν 9 αθλητές, ένας αστυνομικός και πέντε από τους απαγωγείς. Μαζί με τους δυο αθλητές που είχαν δολοφονηθεί νωρίτερα, ο τελικός απολογισμός έφτασε τους 17 νεκρούς.

Ø Ολυμπιακοί Αγώνες Ατλάντα 1996, γήπεδα από προκάτ, « κτιστήκαν» εν ριπή οφθαλμού και με την ίδια ταχύτητα εξαφανίστηκαν υπό την καθοδήγηση της Coca Cola

Ø Ολυμπιακοί Αγώνες Αθήνα 2004,  υπερσπατάλη χρημάτων και το μεγαλύτερο μέρος των Ολυμπιακών έργων μετά το τέλος τους, έμειναν ανεκμετάλλευτα και στο έλεος επιτήδειων.

Ø Ολυμπιακοί Αγώνες Λονδίνο 2012, αντιπυραυλικά συστήματα στις ταράτσες των σπιτιών, ο στρατός και δυνάμεις ασφαλείας θα είναι περισσότεροι από τους αθλητές και τους επισκέπτες. Το Αγγλικό «δίκαιο» σε έξαρση.

Ø Η Coca Cola είναι χορηγός των Ολυμπιακών Αγώνων από το 1928 και η McDonald's, εδώ και 36 χρόνια, η οποία επέκτεινε την χορηγία της για άλλα 8 χρόνια.

Η ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα και όσο περισσότερο ψάχνει κανείς, τόσο περισσότερα μελανά σημεία βρίσκει. Όπως και να έχει, δεν πρέπει να ξεχνάμε ποιοι ήταν οι πραγματικοί λόγοι ύπαρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αρχαιότητα,  το Ολυμπιακό Πνεύμα, τις αξίες που αντιπροσώπευε όπως ήταν το ήθος, η περηφάνια, η αγάπη για τη γη, ο σεβασμός, η δύναμη, η αγάπη για την ειρήνη και η συμφιλίωση των κρατών.

 Σε φοβάμαι ανθρωπάκο . Σε τρέμω , επειδή από σένα εξαρτάται το μέλλον της ανθρωπότητας . Σε φοβάμαι  επειδή το κυριότερο μέλημά σου στη ζωή είναι να δραπετεύεις από τον εαυτό σου . Είσαι άρρωστος ανθρωπάκο , άρρωστος βαριά . Δε φταις εσύ γι ' αυτό , μα έχεις υποχρέωση να γιατρευτείς . Θα ' χες από καιρό αποτινάξει τα δεσμά σου , αν δεν ενθάρρυνες ο ίδιος την καταπίεση και δεν τη στήριζες άμεσα με τις πράξεις σου . Καμία αστυνομική δύναμη στον κόσμο δε θα ήταν ικανή να σε συντρίψει , αν διέθετες στην καθημερινή σου ζωή έστω και μία στάλα αυτοσεβασμό . Αν συνειδητοποιούσες , πραγματικά συνειδητοποιούσες , πως χωρίς εσένα η ζωή δεν θα συνέχιζε ούτε μία ώρα . Στο είπε αυτό ο ελευθερωτής σου ; Σε αποκάλεσε "Προλετάριο του Κόσμου" αλλά δεν σου είπε ότι εσύ , και μόνον εσύ , είσαι υπεύθυνος για τη ζωή σου (και όχι για την τιμή της πατρίδας σου).

Πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι εσύ αναγορεύεις τα ανθρωπάκια σου σε καταπιεστές , και φοράς το αγκάθινο στεφάνι του μαρτυρίου στους πραγματικά μεγάλους ανθρώπους . Ότι τους σταυρώνεις και τους λιθοβολείς , ή τους αναγκάζεις σε λιμοκτονία . Ότι δεν τους σκέφτεσαι ποτέ , ούτε λογαριάζεις όσα έκαναν για σένα . Ότι δεν έχεις ιδέα σε ποιου χρωστάς όσα απολαμβάνεις στη ζωή . 

"Πριν σε εμπιστευτώ πρέπει να μάθω τι πρεσβεύεις". 

"Άκου ανθρωπάκο" , Wilhelm Reich

Dr. Όου