Η ζούγκλα των Αθηνών...

Αφήνουμε πίσω μας έναν ακόμα Αύγουστο , ένα ακόμη καλοκαίρι ίσως πολύ διαφορετικό απ' όλα αυτά της τελευταίας δεκαετίας.

 

Ένα καλοκαίρι από το οποίο έλειψαν σε μεγάλο βαθμό οι διακοπές , η κραιπάλη αλλά και η απλή διασκέδαση , μα πιο πολύ απ' όλα το στοιχειώδες αγαθό της ξεκούρασης και της αναψυχής.

Έτσι λοιπόν οι Έλληνες αυτό το καλοκαίρι δεν ήπιαν , δεν χόρεψαν, δεν βόλταραν , δενκατασκήνωσαν και δεν χαλάρωσαν - τουλάχιστον όσο τα προηγούμενα χρόνια , αντιθέτως το χαρακτηριστικό αυτού του καλοκαιριού για τον μέσω Έλληνα ήταν το άγχος και η αβεβαιότητα και όχι η καλοπέραση…

Αυτό που κάναμε οι περισσότεροι όλο το καλοκαίρι ήταν μια συνεχής προσπάθεια για επιβίωση , μέσα στον σκληρό καύσωνα - χωρίς πολλές φορές λεφτά για κλιματιστικό ούτε για βενζίνη ώστε να κάνουμε ένα απλό μπάνιο στην θάλασσα με αποκορύφωμα τον ''αγώνα δρόμου'' για να καταφέρουμε να πιούμε ένα ποτό.

Πιο συγκεκριμένα θα το λέγαμε αγώνα επιβίωσης, για να μην μας πνίξουν οι φάκελοι με τους λογαριασμούς , η ζέστη και το άγχος- φυσικά αρκετοί από εμάς έχουν να τα βάλουν και με κάτι ακόμη πιο άγριο... την πείνα…

Τι γίνεται όμως όταν έναν ολόκληρο χρόνο αγωνίζεσαι , για να επιβιώσεις εσύ και η οικογένεια σου και ενώ περιμένεις όπως πάντα το καλοκαίρι, ως στοιχειώδες δικαίωμα για να ξεκουραστείς μέχρι το Σεπτέμβρη , όπου θα μπεις και πάλι στην ζούγκλα της ελεύθερης αγοράς και τελικά όχι μόνο δεν υπάρχει καλοκαίρι και το κυνήγι συνεχίζεται , αλλά παρατηρείς ότι δεν υπάρχει πια τίποτα για εσένα , και τα μεγάλα αρπακτικά σαρώνουν τον τόπο καθημερινά και αρπάζουν ότι υπάρχει;

Τι γίνεται;

Ζούγκλα! Έτσι απλά, η κοινωνία μετατρέπεται σε ζούγκλα!

Όποιος προλάβει , όποιος μπορεί ,για ότι προλάβει και για όσο μπορεί ,αλλιώς εξαφανίζεται ...

Εξαφανίζονται ζωές , εξαφανίζονται άνθρωποι και μαζί μ' αυτούς εξαφανίζεται και αυτό που με περίσσια υποκρισία αποκαλούνε στα κανάλια ''ανθρωπιά'' ή έστω ότι υπάρχει από αυτήν σε αυτόν το κόσμο - ζούγκλα , στη ζούγκλα του Βερολίνου , των Βρυξελών , της Ουάσιγκτον , στην ζούγκλα των Αθηνών ...

Οι νόμοι της Ελεύθερης αγοράς ταυτίζονται με τους νόμους της ζούγκλας και προέρχονται όχι από την ελευθερία και την άναρχη δόμηση αλλά από το καταστροφικά ανεξέλεγκτο χάος του ''ανώτερου'' , του ''εξουσιαστή'' και του ''έχοντος''.

Στην Αθήνα λοιπόν, όπου ζει μόνο χειμώνα τα τελευταία δύο χρόνια και περιμένει έναν ακόμη πιο βαρύ καλούμαστε όλοι μας - τουλάχιστον αυτοί που δεν τρώνε αλλά ''τρώγονται'' , οι κατώτεροι , οι εξουσιαζόμενοι και οι μη έχοντες - να απαντήσουμε στο εξής δίλλημα : ή να επιβιώσουμε ή να αφανιστούμε!

Και όταν μιλάμε για επιβίωση εννοούμε να μην παραδοθούμε στην μοιρολατρία που μας έχει καταβάλει και να μην δεχτούμε με ευκολία την θηλιά στο λαιμό αλλά να σηκώσουμε το κεφάλι να δείξουμε ανυπακοή και να μην τους πληρώσουμε δεκάρα , με δύο λόγια δηλαδή να έρθουμε σε ρήξη ώστε να ανατρέψουμε την γιγάντια επίθεση που δέχεται η ζωή μας.

Έχουμε κάθε δίκιο και δεν έχουμε καμία εύθηνη , δεν τα φάγαμε εμείς γιατί δουλεύαμε για το ψωμί μας , ούτε οι δημόσιοι υπάλληλοι που εξυπηρετούσαν τον συμπολίτη μας , ούτε οι γιατροί και οι φαρμακοποιοί που μας έδιναν τα φάρμακα και την υγεία μας, ούτε οι μετανάστες που μας ζήτησαν χέρι βοηθείας και άσυλο από τις βόμβες και την δυστυχία, ούτε οι δάσκαλοι που μας μάθαιναν γράμματα , ούτε οι συνταξιούχοι που μεγαλώσανε τους πατεράδες και τις μάνες μας!

Εμείς απλά στρώναμε το τραπέζι στους τραπεζίτες , τους βιομηχάνους , τους εφοπλιστές , στα λαμόγια και στους πολιτικούς που τόσα χρόνια τρώνε , τρώνε, τρώνε και ακόμα τρώνε!

Σε αυτούς που ακόμα διορίζουν στην Βουλή τα δικά τους παιδιά , πράσινα , γαλάζια, καφέ και τώρα τελευταία και τα μαφιοζόπουλα των καραφλών αγράμματων…

Και τώρα αυτή η διεθνής συμμορία του Γιωργάκη , του Σαμαρά της Τρόικα και της ΕΕ έχει ανασυγκροτηθεί και ετοιμάζεται για την τελική επίθεση .

Λεηλατούν τον πλούτο και την περιουσία που με κόπο και ιδρώτα , έχτισαν ολόκληρες γενιές Ελληνικού λαού, ετοιμάζουν χαράτσι από 15 έως 22 δις , μας αποκλείουν την πρόσβαση σε στοιχειώδη αγαθά και απολαύσεις και θέλουν να μας το επιβάλουν και με την βία! την κρατική και την παρακρατική...

Είμαστε με το μέρος και όχι το βάρος των νεκρών! καθώς πλησιάζει για ακόμη μια φορά στην ιστορία άλλη μια ''μάχη των Αθηνών'' , μας φέρνει αναμνήσεις από το παρελθόν και από το μέλλον που δεν έχουμε ζήσει.

Εδώ και χιλιάδες χρόνια αυτή η πόλη - αυτή η χώρα έχει δεχθεί άπειρες ''επιδρομές'' και ακόμη λέει νικήσαμε στην ίδια γλώσσα - και δεν το λέω σε καμία περίπτωση από εθνικιστική σκοπιά , απλά θέλω να πω ότι αυτός ο λαός έχει μια ιστορία , έχει διώξει Σουλτάνους και κοτζαμπάσηδες , βασιλιάδες και Αμερικάνους , Γερμανούς και Άγγλους αποικιοκράτες .

Αυτός ο λαός ήταν το Δεκέμβρη του 44' και διαδήλωνε στην Αθήνα τρώγοντας σφαίρες την ίδια ώρα που οι πρωθυπουργοί του μαζί με τους Άγγλους έτρωγαν αστακούς στο King George και ο ίδιος λαός ήταν το Δεκέμβρη του 08' όπου έτρωγε τα δακρυγόνα του Παυλόπουλου και του Καραμανλή ενώ αυτή - ξέρετε τι έτρωγαν...

Αλλά όπως λέει και το τραγούδι :" κανείς Δεκέμβρης δεν τέλειωσε ποτέ..." , η μάχη για την επιβίωση συνεχίζεται αδιάκοπα σε όλη την ιστορία και η ιστορία είναι εδώ και μας χτυπά την πόρτα...

Ως σύντροφοι πλέον , εξοπλιζόμαστε με αλληλεγγύη , ανυπακοή και αυταπάρνηση για έναν αγώνα που διαρκεί αιώνες τώρα , για αυτούς που χάθηκαν και για αυτούς που θα χαθούν !

Για έναν μαζικό ξεσηκωμό παντού, για να διώξουμε μνημόνια , ΕΕ και ΔΝΤ...