Ας παραμείνουμε άνθρωποι…

Αυτό που δεν έχω καταλάβει ακόμα είναι η σημασία κάποιων βασικών ορισμών, που χρησιμοποιούνται κυρίως από τα ΜΜΕ , τα αστικά κόμματα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ , προσφάτως και από την Χρυσή Αυγή αλλά και από τον απλό κόσμο , ορισμοί όπως έθνος, φυλή πατριωτισμός και άλλους χαρακτηρισμούς τέτοιου είδους.

Γράφει ο Ανθρωποφάγος

Με ποιον ακριβώς δηλαδή τρόπο μπορεί να οριστεί, το ποιος έχει τα χαρακτηριστικά , για παράδειγμα του «Έλληνα » ή του «Γερμανού»; Είναι η γλώσσα, είναι η θρησκεία, είναι το χρώμα, είναι ο τόπος γέννησης, είναι το DNA που περνά από γενιά σε γενιά; Για κάποιους μπορεί να είναι εύκολη η απάντηση και μάλιστα  οφθαλμοφανής αλλά αν κοιτάξουμε πιο προσεκτικά τα πράγματα καταλαβαίνει κανείς ότι οι διαχωρισμοί αυτοί όχι μόνο είναι τεχνητοί αλλά αποτελούν και κομμάτι μιας υπερβολικά πρόσφατης ιστορίας (με βάση τον πλήρη κοινωνικό ιστορικό χρόνο καθώς η ύπαρξη εθνών-κρατών υπάρχει στα βιβλία της ιστορίας τους τρις τελευταίους αιώνες)..

Είναι περισσότερο Έλληνας αυτός ο οποίος έχει γεννηθεί στην Αυστραλία  και δεν έχει ζήσει ποτέ του στον ελλαδικό χώρο, από έναν για παράδειγμα Αλβανό υπήκοο ο οποίος ζει και εργάζεται στην Ελλάδα 15 χρόνια; Ένας Έλληνας μπορεί να είναι μουσουλμάνος ή καθολικός; Μπορεί ένας Έλληνας να είναι « μαύρος»;

Υπάρχουν πολλά ερωτήματα τέτοιου είδους, τα οποία μπορούν να τονίσουν τις ασάφειες που εμπεριέχονται σε κατηγοριοποιήσεις των ανθρώπων με βάση τους όρους «έθνος» και « εθνικότητα» και τα οποία μπορούν να ρίξουν σε αντιφάσεις τον ίδιο τον εθνικιστικό λόγο.

Βέβαια ο ίδιος ο εθνικιστικός λόγος (που δεν είναι ενιαίος αλλά διαφέρει ανά περιοχή και χρονικές περιόδους) δεν βασίζεται σε ιστορικά ή υπαρκτά δεδομένα όσον αφορά τα ιδεολογικά του πιστεύω αλλά αντίθετα μόνη του μέθοδος πειθούς είναι η δημαγωγία, ο λαϊκισμός καθώς και ο αποπροσανατολισμός όχι από τα ίδια τα κοινωνικά προβλήματα αλλά από τις αιτίες δημιουργίας τους (όπως στην ελληνική περίπτωση ο εθνικιστικός λόγος δεν «βλέπει» ως υπαίτιο της οικονομικής κρίσης το ίδιο το πολιτικοοικονομικό σύστημα του καπιταλισμού, αλλά δευτερεύοντα πολιτικά προβλήματα). Έτσι όταν ο εθνικιστικός λόγος, δεν μπορεί να πείσει με την ίδια του την πολιτική ανάλυση, έρχεται το «για όλα φταίνε οι ξένοι και οι αριστεροί». Χωρίς αντιπρόταση, χωρίς πολιτικό πλαίσιο, χωρίς την ικανότητα ανάγνωσης της πραγματικότητας.

Δημιουργείται ένα τεράστιο μειονέκτημα της συγκεκριμένης ιδεολογίας ώστε να μπορέσει να απαντήσει όχι μόνο προς υπάρχουσες άλλες ιδεολογικές κατευθύνσεις (πχ  της αριστεράς), αλλά κυρίως έναντι των πραγματικών και υπαρκτών προβλημάτων του σήμερα και του αύριο.

Ο εθνικιστικός λόγος βέβαια δεν χρησιμοποιείται μόνο από πολιτικά κόμματα ή παρατάξεις όπως η Χρυσή Αυγή αλλά κυρίως από τις τηλεοράσεις, τις εφημερίδες και γενικά από το σύνολο των ιδεολογικών μηχανισμών του κράτους (πχ σχολεία).

Έτσι τίποτα δεν είναι τυχαίο καθώς και ο αμερικάνικος αλλά και ο γερμανικός εθνικισμός αναπτύχθηκαν ιδεολογικά σε περιόδους οικονομικής κρίσης και πολιτικής ανεπάρκειας αντιμετώπισής της. Δεν είναι τυχαία η άνοδος του εθνικιστικού-ναζιστικού κόμματος αυτή τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, όπως δεν είναι τυχαία και τα ρεπορτάζ όλων των κυβερνητικών καναλιών και εφημερίδων τα οποία ολημερίς και ολονυχτίς κατασκευάζουν ειδήσεις ώστε να αναδείξουν «το πρόβλημα της μετανάστευσης» με τους μετανάστες συνήθως να έχουν τον ρόλο του εγκληματία, του βιαστή και του δολοφόνου. Και εφόσον η «αντικειμενική» τηλεόραση, μας έχει ήδη φωτογραφίσει τους «εγκληματίες» μετανάστες, το αμέσως επόμενο θέμα είναι η καταδίκη των επιθέσεων της χρυσής αυγής. Γι’ αυτό και ο ρόλος των ΜΜΕ είναι ακόμη πιο επικίνδυνος από αυτόν της ΧΑ. Πέραν του ότι κατασκευάζει ψευδείς πληροφορίες (όπως το περιστατικό που υποτίθεται ότι μέλη της χα χτύπησαν γιατρό που ζήτησε φακελάκι το οποίο αποδείχθηκε ψευδές) , εμφανίζεται και ως «ανθρώπινη» μήπως τελικά και πειστούμε: «όχι και να τους σκοτώσουμε αλλά να φύγουν αφού είναι εγκληματίες»..

Το θέμα λοιπόν είναι να αποφύγουμε τέτοιου είδους «παγίδες» τις οποίες στήνουν και θα στήσουν κατά πολύ μεγαλύτερο βαθμό στο κοντινό μέλλον οι καθεστωτικοί και παρακρατικοί μηχανισμοί , δίνοντας την ανάλογη προσοχή που απαιτούν οι καιροί. Γιατί η πραγματικότητα δεν βρίσκεται στις τηλεοράσεις, ούτε στις ελλείπεις ή ψευδείς πληροφορίες της.

Ας προσπαθήσουμε με νύχια και με δόντια λοιπόν να παραμείνουμε άνθρωποι.

« Στο μυαλό είναι ο Στόχος, το νου σου ε;» Κ. Γώγου