ΔΕΚΑ ΓΥΜΝΟΙ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΙ

ΔΕκα γυμνοΙ κροκΟδειλοι

 «Περί εσώρουχων των κροκοδείλων και κροκοδείλιων δακρύων...»

 Γράφει ο Spatournos

ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΑΠΟΤΥΠΩΣΩ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ. ΔΗΛΑΔΗ ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΕ ΚΑΙ ΤΥΧΑΙΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ, Ο ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΟΣ, ΠΑΡ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ Η ΕΡΩΤΗΣΗ «ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΠΟΤΕ ΓΥΜΝΟ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟ;» ΣΤΕΚΕΙ. ΕΠΕΙΔΗ ΞΕΡΩ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΘΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΕΙΣ, ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ, ΠΑΡ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΣΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ «ΤΙ ΕΣΩΡΟΥΧΑ ΦΟΡΑΕΙ ΕΝΑΣ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΣ;». ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΟΜΩΣ ΑΓΑΠΗΤΕ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΩΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΜΑΣ...

Γυμνός κροκόδειλος ένα, η ξευτίλα σου στην ανοχή, πλέον αποτελεί μεγάλη ξευτίλα για  την αξιοπρέπεια σου, ο τρόπος με τον οποίο ανέχεσαι τα πάντα, ο τρόπος που αντιμετωπίζεις οτιδήποτε συμβαίνει γύρω σου. Έχεις κλείσει τα αφτιά σου για να μην ακούγονται οι κραυγές βοήθειας  από αυτούς που πεθαίνουν στα πόδια σου!

Γυμνός κροκόδειλος δυο, η ανοχή σου στην ενοχή, κάθε μέρα ακούς για πράγματα άδικα, ακούς ακόμα και ποιοι είναι οι υπεύθυνοι. Παρ’ όλα αυτά εσύ δεν κάνεις τίποτα, απλά ανέχεσαι την ενοχή τους, κάποιες φορές μάλιστα χειροκροτείς τις ανεκδιήγητες πράξεις που κάνουν στην ιδία σου την τάξη.

Γυμνός κροκόδειλος τρία, η ενοχή σου στην υπομονή, έτσι λοιπόν και εσύ είσαι ένοχος για την υπομονή σου, για την υπομονή που επιβάλεις στα παιδιά σου, εσύ τους λες να ηρεμήσουν, κάτι θα γίνει τους λες, κάπως θα την βγάλουν. Αυτή σου η μανία λοιπόν με την υπομονή σε κάνει ένοχο στα μάτια μου, δεν μπορώ να σε αθωώσω.

Γυμνός κροκόδειλος τέσσερα, η υπομονή σου στη οργή, ενώ λοιπόν βλέπεις άλλους να παλεύουν, να οργίζονται και να αντιστέκονται. βλέπεις κάποιοι πνίγονται, πεινάνε, κρυώνουν, δεν έχουν που να κοιμηθούν. ντρέπονται για τον ξεπεσμό τους. Εσύ όμως το βιολί σου, λες «εντάξει μωρέ» κάποιοι γραφικοί που λένε «σε όλα όχι» είναι, μειοψηφίες που αντιδρούν συνεχώς και θέλουν να βλάψουν την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.

Γυμνός κροκόδειλος πέντε, η οργή σου στον καναπέ, προφανώς και εσύ κάποιες στιγμές οργίζεσαι, συνήθως την ώρα που βλέπεις «τα δελτία των οκτώ», βρίζεις, μουντζώνεις και φωνάζεις ρυθμικά «κλέφτες, κλέφτες». Βέβαια αυτή σου η οργή εκτός ότι δεν θέλει να δημιουργήσει τίποτα καινούριο, τίποτα το διαφορετικό χώνεται με απίστευτο τρόπο στον μεγάλο σου καναπέ.  κάποια στιγμή όμως τον καναπέ θα τον πάρει η τράπεζα και να δω τότε που θα χώσεις την οργή σου!

Γυμνός κροκόδειλος έξη, ο καναπές σου στην συνενοχή, έτσι και εσύ έχεις το δικό σου μερίδιο στην επίθεση που δεχόμαστε γιατί από την στιγμή που δεν τους σταματάς ή δεν κάνεις προσπάθεια να αντισταθείς, τους βοηθάς. Άρα ο καναπές σου είναι συνένοχος για την κατάντια που έχει περιέλθει αυτή η κοινωνία, για την κατάρρευση και την απαξίωση που βιώνει η νέα γενιά.

Γυμνός κροκόδειλος επτά, η συνενοχή σου στα εγκλήματα τους, όσο και να σε ταράζει είσαι συνένοχος στα εγκλήματα τους, είσαι και εσύ υπεύθυνος που κοιτάς να δολοφονούν τα παιδία σου μπροστά στα μάτια σου και δεν κάνεις τίποτα για να το σταματήσεις. Αν δεν κάνεις κάτι σύντομα, αν δεν δήξεις πως είσαι άνθρωπος με αξιοπρέπεια, αν δεν βοηθήσεις τα παιδία σου να διεκδικήσουν ένα άλλο διαφορετικό μέλλον. θα έχεις και εσύ τις ίδιες συνέπειες με τους καταπιεστές. Όπως έλεγε και η Γώγου: «θα έρθει η μέρα που τα παιδία θα διαλέγουν τους γονείς τους».

Γυμνός κροκόδειλος οκτώ, οι γύρω σου ζουν στον φόβο, όσο και να προσπαθείς να στρέψεις το βλέμμα σου μακριά από το φόβο των άλλων, δεν μπορείς να το καταφέρεις. Ξέρεις καλά πλέον ότι τα παιδάκια στο δρόμο φοβούνται, οι μετανάστες προσπαθούν να προστατευτούν από τις ρατσιστικές επιθέσεις, οι εργαζόμενοι πάνε κάθε μέρα στην δουλεία με τον φόβο της απόλυσης, οι άνεργοι αγωνιούν και ζουν μέσα στον φόβο αν θα μπορέσουν να ταΐσουν τους εαυτούς τους και τις οικογένειες τους.     

Γυμνός Κροκόδειλος εννέα, ο φόβος μας σπρώχνει στην εξαθλίωση, όταν η κοινωνία φοβάται η μόνη κατεύθυνση που μπορεί να ακολουθήσει είναι εκείνη της εξαθλίωσης, κάθε μέρα βυθίζεται όλο και πιο πολύ στην μιζέρια και αβεβαιότητα. Κάθε μέρα προσπαθείς να κρατήσεις με νύχια και με δόντια αυτό που έχεις, ώστε να μην το χάσεις. Αυτό όμως σε κάνει συνεχώς να παλεύεις για την επιβίωση στερώντας σου έτσι την ελευθερία και την δύναμη ώστε να βγεις από αυτή την ατέρμονη κατάσταση.

Γυμνός Κροκόδειλος δέκα, η εξαθλιωμένη ελπίδα, το χειρότερο από όλα όσα μας συμβαίνουν αγαπητέ είναι ότι η ελπίδα μας έχει εξαθλιωθεί. Εμείς αντί να την βοηθήσουμε να σταθεί στα πόδια της, την ακολουθούμε στην βουτιά που κάνει στην σκοτεινιά.  Θεωρούμε φυσιολογικό το να κακοποιείται, να εξαθλιώνεται και τελικά να θάβεται.