ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ

Γράφει  ο Μαχητικός 

Πριν από πολλά χρόνια, στα σχολεία, μας μάθαιναν ότι λαός που δε γνωρίζει την ιστορία του, παύει να υπάρχει. Αυτή η προτροπή ήταν ο κύριος άξονας που προσπαθούσαν να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του μαθητή, σε ένα εθνικιστικό παραλήρημα, που η ιδιότητα του Έλληνα μεταμόρφωνε τον απλό ανθρωπάκο σε σούπερ ήρωα.

Το σύστημα αντί να φροντίσει να αναδείξει το πραγματικό μέγεθος της ιστορίας, τις αμέτρητες πτυχές αυτής που έμειναν για πάντα στο σκοτάδι, δημιουργούσε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που ήθελε. Αντί να προτρέψουν το μαθητή στη δίψα για γνώση και την αγάπη για το μάθημα της ιστορίας, τον οδηγούσαν σε ένα διαστρεβλωμένο μονοπάτι μισαλλοδοξίας και αυταρχισμού.

Με αυτό τον τρόπο, το παιδί που είχε παππού που είχε πολεμήσει τους ναζί κατακτητές και έσωσε την πατρίδα του, στο σχολείο του μάθαιναν ότι αυτός είναι προδότης, ότι είναι αριστερός, είναι κομμουνιστής. Παραδείγματα τέτοια πάμπολλα, φυλακίσεις ηρώων και πολεμιστών αμέτρητες.

Αντί αυτού φρόντισαν όμως να μας πασάρουν για σωτήρα του έθνους και στυλοβάτη της ελευθερίας μας, ένα δικτάτορα, ένα μεγάλο φασίστα που έβαλε τα θεμέλια του εμφύλιου σπαραγμού στη χώρα μας. Το πιόνι που κατάφερε να σπείρει ανέμους στα σωθικά της χιλιοταλαιπωρημένης πατρίδας μας και να θερίσουν ανέμους τα πνευματικά του παιδιά, που με τόσο τέχνη και μαεστρία κατάφερε να εκπαιδεύσει στο τσίρκο του χουντικού του μικρόκοσμου.

Παρόμοιες καταστάσεις βιώνουμε και σήμερα, όταν πολιτικοί φροντίζουν να μας αποδεικνύουν σε κάθε ευκαιρία, για το πόσο μεγάλοι προδότες είναι και πως το μόνο χαρακτηριστικό που τους πάει γάντι είναι το «παρτάκιας». Αυτός που θα κάνει τα πάντα, αρκεί να κερδίσει

κάτι από όλο αυτό, ας είναι κάτι παραμικρό, ακόμα και αν χρειαστεί να προδώσει και την ίδια του τη μάνα που τον γέννησε. 

Φυσικά και δε μιλάω μόνο για λεφτά, εξάλλου έχουν φροντίσει όλα αυτά τα χρόνια να βγάζουν «λάδι» όλους τους υπαίτιους σκανδάλων που έχουν ταλανίσει

τη χώρα, μέσα από τις βουλευτικές επιτροπές τους. Απλά τα πράγματα, κατάφεραν και σχεδίασαν έτσι το σύστημα διοίκησης αυτού του τόπου, σύμφωνα με τα δικά τους κριτήρια και απαιτήσεις.

Κάλυψαν μέχρι και τις παραμικρές τρύπες που ίσως τους οδηγούσαν πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, αφού κατάφεραν πρώτα να φουσκώσουν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς και να ικανοποιήσουν οποιοδήποτε προσωπικό γούστο τους ενδιέφερε. Βρώμικα συμφέροντα, δικά τους η και τρίτων, εξυπηρετήθηκαν με οποιοδήποτε κόστος και κάτω υπό το πρίσμα οποιαδήποτε τακτικής.

Οι ήρωες της μεταπολίτευσης που φρόντισαν να εξαργυρώσουν τους αγώνες άλλων, σε χρήμα, εξουσία και αναγνωρισιμότητα. Κατάφεραν να πλανέψουν το λαό και να τον οδηγήσουν σε μια διαφορετική χούντα από αυτήν που ήξερε μέχρι εκείνη τη στιγμή. Χωρίς να προβάλλει το πρόσωπο της βίας και των απαγορεύσεων που είχαν οι άλλοι, ξεγέλασαν τους πάντες αν και στην πραγματικότητα ήταν οι χειρότεροι δικτάτορες από όλους.

Φρόντισαν να δώσουν στο γρανάζι της καταστολής και επιβολής της εξουσίας τους, μεγαλύτερη δύναμη από ποτέ και μορφή εξουσίας που ποτέ δεν είχε. Δημιούργησαν τμήματα καταστολής και πρόληψης της «διασαλευθείσας» τάξης, με αποτέλεσμα ο λαός να δέχεται μεγαλύτερη καταπίεση, να τρώει περισσότερο ξύλο και τα θύματα να είναι πιο πολλά από ποτέ.

Είδαμε όργανα της τάξης να σαπίζουν ένα νεαρό συνάνθρωπο μας στο ξύλο και τον τότε υπουργό Δημόσια Τάξης (Βύρων Πολύξερας η Στρατηγός Άνεμος)  να κάνει λόγο για επαγγελματισμό, σχέδιο, μεθοδικότητα, ψυχραιμία και αποτέλεσμα της κρατικής κρεατομηχανής, με το πρόσχημα ότι ο τραυματισμός επήλθε μετά από σύγκρουση με ζαρντινιέρα και όχι από τους βασανιστές της χούντας.  Η ξεδιάντροπη αποκάλυψη των φασιστών και η πλήρης κάλυψη τους από τον δημοκράτη προϊστάμενο τους.

Τέτοια περιστατικά είναι πολλά, όπως τις προτροπές του «Δράκουλα της Κρήτης», στους ένστολους ρουφιάνους ότι αυτοί είναι το κράτος. Στη δημιουργία ακόμη πιο σκληροπυρηνικών τμημάτων που αναλάμβανε να διαλύει τις διαδηλώσεις των πολιτών και να χρησιμοποιούνε ακόμα περισσότερη βία, σε μεγαλύτερο βαθμό σαδισμού.

Ανεξαρτήτως πολιτικού κόμματος, οι εκάστοτε φωστήρες της πολιτικής σκηνής, φρόντιζαν να προκαλούν και να προσκαλούν. Αδίστακτοι, χωρίς καμία δεύτερη σκέψη κατάφερναν να δημιουργούν μεγαλύτερη αποστροφή στο λαό, μεγαλύτερη σιχαμάρα για το κάλπικο βασίλειο που είχαν στήσει.

Πρέπει να το έχει η θέση του υπεύθυνου για την δημόσια τάξη, καθώς εκάστοτε υπουργός έπραττε ακριβώς τα ίδια «ανδραγαθήματα». Κάλυπτε τους ξυλοδαρμούς μαθητών και φοιτητών, τους βασανισμούς και τον ευτελισμό όποιων έπεφτε στα χέρια της μηχανής κρατικής καταστολής, έδινε άλλοθι και απαλλαγή σε όποιον σκότωνε στο όνομα τους.

Είδαμε άτομα που άλλαξαν εκλογική περιφέρεια και από τη Μακεδονία, βρέθηκαν να πολιτεύονται στη Β’ Αθηνών, γιατί η οργή των συντοπιτών τους σίγουρα θα τους οδηγούσε εκτός κοινοβουλίου, και ίσως ο μεγάλος κηφήνας να έτρωγε πόρτα από τη κυψέλη με το μέλι. Όλα για αυτό γίνονται, για τα λεφτά και την εξουσία, που αυτός κατάφερε να συγκεντρώσει και να χρησιμοποιείσαι κατάλληλα, βολεύοντας ημετέρους φυσικά.

Είναι ο ίδιος ο οποίος εδώ και δεκαετίες μολύνει την αισθητική μας με την παρουσία του στην καθημερινότητα μας, ο ίδιος που ασκούσε μεγάλη επιρροή στις αποφάσεις που έκριναν την σημερινή τύχη αυτού του τόπου. Το κουφάρι που φρόντιζε να μοιράζει την πίτα του κρατικού προϋπολογισμού στις σωστές κατευθύνσεις, ώστε να μη πεινάνε τα δικά του αφεντικά και έτσι να τον στηρίζουν για αρκετό καιρό ακόμα.

Και ο ίδιος, σα γνωστός θρασύδειλος και υποκριτής που είναι, φρόντισε να μας κάνει για ακόμη μια φορά κήρυγμα, από το έδρανο της βουλής που κατέχει εδώ και δεκαετίες, κουνώντας προκλητικά το δάχτυλο και κάνοντας λόγο για αλλαγές και αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε προς τη σωστή κατεύθυνση της ανάπτυξης. Και σα να μην έφτανε αυτό, φρόντισε να στρέψει το βλέμμα του αλλού και να κατηγορήσει την αντιπολίτευση, η οποία σημειωτέον δεν έχει κυβερνήσει ποτέ, για τα δεινά που ζούμε τώρα.

Ο σούπερ υπουργός που εξαφάνισε την τρομοκρατία αλλά δεν πρόλαβε να διαβάσει και να μάθει για τις κρισιμότερες αποφάσεις σε αυτόν τον τόπο, το μνημόνιο που φυσικά και ψήφισε, χωρίς καν να έχει ρίξει μια ματιά, απλά επειδή είχε δουλειές.

Δε θα μπορούσε να κάνει κάτι άλλο ώστε να το ξαναψηφίσει και να το ξανά υποστηρίξει, ασχέτως και αν δε γνωρίζει τι του γίνεται και τι σημαίνει για την Ελληνική κοινωνία αυτό.

Αυτός είναι ο δικός μας ο ρόλος, ανάχωμα στην πλημμυρίδα της σάπιας τους ιδεολογίας, της αλά κάρτ ισονομίας και  δημοκρατίας τους.

Ενάντια στη λήθη όλων αυτών που ξέχασαν πως είναι να περπατάς με σηκωμένο ψηλά το κεφάλι, με το κούτελο καθαρό, και τη συνείδηση ήσυχη.

Ανοίξτε ένα βιβλίο, μη τους κάνετε το χατίρι σε αυτό που ζητάνε και αφήστε τους φασίστες να μιλάνε για άκρα και άλλα τέτοια παραμύθια. Ήρθε ο καιρός να απαντήσουμε με πράξεις και να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα, να διώξουμε όλες τις παραφωνίες που ασχημαίνουν τη ζωή μας.

Οι δικαιολογίες στέρεψαν, ώρα για αποφάσεις και κρίσεις. Εμείς τουλάχιστον έχουμε το θάρρος να αναγνωρίσουμε τα λάθη και τις παραλείψεις μας και να αποδώσουμε δικαιοσύνη.

Όλοι στις επάλξεις, το άδικο τους δε θα περάσει.